مژده رضوانی کاشانی؛ سید حسین هاشمی؛ مهدی محمدی
چکیده
سابقه و هدف: با توجه به رشد و توسعه انواع فناوری‌های نوین ارتباطی و اطلاعاتی در سرتاسر جهان، استفاده از خدمات دیجیتال به شکل گسترده‌ای در حال افزایش بوده و کشور ما ایران نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشد. صنایع فناوری اطلاعات و خدمات دیجیتال مقادیر قابل توجهی از انرژی را به شکل های مختلف و نیز در بخش‌های متعددی مانند تولید، توزیع ...
بیشتر
سابقه و هدف: با توجه به رشد و توسعه انواع فناوری‌های نوین ارتباطی و اطلاعاتی در سرتاسر جهان، استفاده از خدمات دیجیتال به شکل گسترده‌ای در حال افزایش بوده و کشور ما ایران نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشد. صنایع فناوری اطلاعات و خدمات دیجیتال مقادیر قابل توجهی از انرژی را به شکل های مختلف و نیز در بخش‌های متعددی مانند تولید، توزیع و استفاده از تجهیزات و خدمات مربوطه، مصرف می‌نمایند و در نتیجه باعث تولید آلاینده‌های مختلف از جمله گازهای گلخانه‌ای و انتشار آن‌ها در محیط زیست می‌گردند. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی سازگاری زیست‌محیطی خدمات دیجیتال و صنعت فناوری اطلاعات ایران در بخش‌های میزبانی وب و خدمات ابری از طریق ارزیابی مرکز داده‌ای در شمال غرب ایران به عنوان نماینده‌ای از صنعت فناوری اطلاعات ایران در بخش‌های میزبانی وب و خدمات ابری می‌باشد.مواد و روش ها: بدین منظور در این پژوهش ابتدا از طریق انجام مطالعات کتابخانه‌ای و بررسی منابع، جنبه‌های مؤثر فناوری اطلاعات بر محیط زیست و همچنین استانداردهای زیست‌محیطی مرتبط با مراکز داده شناسایی گشته و پس از آن، سرور‌های ایران سرور واقع در مرکز داده شمال غرب ایران مورد بررسی قرار گرفتند. در گام بعدی پس از برآورد میزان انرژی مصرفی و کربندیاکسید تولیدی مرکز داده شمال غرب ایران (که دارای 319 سرور فعال می‌باشد)، معیارهای کارایی و سازگاری محیط زیستی این مرکز داده محاسبه گشته و در پایان هم از طریق تحلیل و جمع‌بندی نتایج حاصله، سازگاری زیست‌محیطی مرکز داده شمال غرب ایران به عنوان نماینده‌ای از صنعت فناوری اطلاعات ایران در بخش‌های میزبانی وب و خدمات ابری بررسی گردید.نتایج و بحث: نتایج میزان انرژی مصرفی و آلاینده‌های تولیدی مرکز داده شمال غرب ایران حاکی از آن است که این مرکز داده به طور متوسط، ماهانه 16/185 مگاوات ساعت انرژی الکتریکی مصرف نموده و در پی آن نیز 26/533 تن کربن دی اکسید در ماه تولید می‌نماید. همچنین مقادیر معیارهای اثربخشی استفاده از کربن (CUE1)، اثربخشی استفاده مجدد از انرژی (ERE2) و اثربخشی مصرف توان (PUE3) در این مرکز داده به ترتیب معادل 88/2، 03/4 و 03/4 کیلوگرم CO2 بر کیلووات ساعت بوده و مقادیر فاکتور استفاده مجدد از انرژی (ERF4) و ضریب انرژی سبز (GEC5) مرکز داده نیز برابر با صفر می‌باشد. این مقادیر بیانگر این هستند که انرژی مصرفی مراکز داده ایران از منابع انرژی تجدناپذیر تأمین گشته و پس از مصرف در بخش‌های مختلف نیز در نهایت به صورت گرمای مازاد در محیط رها می‌گردد که خود برانگیزنده تولید و انتشار مقدار زیادی گازهای گلخانه‌ای از جمله CO2 در محیط بوده و آسیب‌های متعدد و جبران‌ناپذیری همچون آلودگی هوا، گرمایش جهانی، برهم خوردن اقلیم و غیره را بر محیط زیست وارد می‌نماید.نتیجه گیری: جمع‌بندی کلی اطلاعات بدست آمده از بررسی جوانب مختلف سازگاری زیست‌محیطی مرکز داده شمال غرب ایران به عنوان نماینده‌ای از صنعت فناوری اطلاعات ایران در بخش‌های میزبانی وب و خدمات ابری و مقایسه آن با دیگر مراکز سبز دنیا، این مرکز داده معیارهای لازم برای مطابقت با استانداردهای زیست‌محیطی مربوط به مراکز داده سبز یا دوستدار محیط زیست را کسب نکرده و در نتیجه سازگاری چندانی در زمینه محیط زیست نداشته و فاصله زیادی با دیگر مراکز داده سبز دنیا دارد.
