حسین وحیدی؛ مجید رمضانی مهریان؛ حسین خسروی؛ آزاده علی حسینی؛ امین جلایر
چکیده
سابقه و هدف: توسعه زیرساخت‌های لازم برای بهبود قابلیت پیاده‌روی (پیاده‌رهواری) در مناطق شهری نقش مهمی در توسعه پایدار شهری دارد و از جنبه‌های مختلف محیط زیستی، سلامت عمومی و عدالت اجتماعی می‌تواند باعث بهبود کیفیت زندگی در شهر شود. بر این اساس هدف این مطالعه معرفی شاخصی برای ارزیابی قابلیت پیاده‌روی با رویکرد توسعه شهر پایدار ...
بیشتر
سابقه و هدف: توسعه زیرساخت‌های لازم برای بهبود قابلیت پیاده‌روی (پیاده‌رهواری) در مناطق شهری نقش مهمی در توسعه پایدار شهری دارد و از جنبه‌های مختلف محیط زیستی، سلامت عمومی و عدالت اجتماعی می‌تواند باعث بهبود کیفیت زندگی در شهر شود. بر این اساس هدف این مطالعه معرفی شاخصی برای ارزیابی قابلیت پیاده‌روی با رویکرد توسعه شهر پایدار در منطقه 16 شهرداری تهران به‌عنوان یکی از سبزترین مناطق شهری تهران بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه از روش تحقیق اسنادی، به مطالعه و جمع‌آوری معیارها، کیفیت‌ها، ویژگی‌ها و متغیرهای کالبدی، عملکردی و فضایی محیط انسان‌ساخت مؤثر بر پیاده‌روی در منطقه 16 شهرداری تهران پرداخته‌شده است. سپس با استفاده از تحلیل مکانی GIS و ارجحیت بندی شاخص‌ها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی به قابلیت پیاده‌روی بخش‌های مختلف منطقه مورد ارزیابی قرارگرفته است.نتایج و بحث: معیارهای مؤثر بر پیاده‌روی در منطقه 16 شهر تهران در 9 دسته اصلی و 30 زیر معیار به حالت ساختار سلسله مراتبی دسته‌بندی و اطلاعات مکانی و فضایی آن‌ها گردآوری شد. تنوع و طیف وسیع شاخص‌های مورد ارزیابی تحلیل جامعی از وضعیت موجود را نتیجه می‌دهد که می‌توان آن را یکی از نقاط قوت این مطالعه دانست. هر یک از این شاخص‌ها برای منطقه موردمطالعه مورد تحلیل و وضعیت قابلیت پیاده‌روی در منطقه 16 شهرداری تهران بر اساس هر یک از شاخص‌های موردبررسی قرار گرفت. با استفاده از ارجحیت بندی معیارهای بر اساس نظر خبرگان و روی هم‌گذاری لایه‌های مختلف درنهایت نقشه درجه قابلیت پیاده‌روی (پیاده رهواری) و نقشه درجه قابلیت پیاده‌روی شبکه معابر در سطح منطقه 16 شهرداری تهران به دست آمد. بر نتایج به‌دست‌آمده ارزش فضایی به ترتیب در محلات خزانه، نازی‌آباد و باغ آذری بیشترین مقدار را نشان می‌دهد. علاوه بر این به ترتیب خیابان‌های بخارایی، خیابان مدائن، خیابان رجایی و خیابان مجاور بوستان بعثت عنوان محورها با بالاترین میزان پیاده رهواری منطقه را به خود اختصاص می‌دهند.نتیجه‌گیری: محورهای پیاده رهوار مشروط بر بررسی‌های تفصیلی ترافیک، بهترین مکان‌ها برای تعریف پیاده راه و یا سبز راه‌های شهری شناسایی شدند و ازآنجاکه این محورها حجم ترافیک پیاده بالایی را به خود اختصاص می‌دهند اهمیت توجه به نیازهای انسان پیاده در آن‌ها بسیار حائز اهمیت است. سه محله نازی‌آباد، علی‌آباد شمالی و خزانه به‌عنوان سه منطقه مناسب برای توسعه محورهای پیاده رهوار منطقه شناسایی و جهت تمرکز بیشتر شهرداری منطقه معرفی شدند.
صادق صالحی؛ احمد بخارایی؛ ژیلا احمدی
دوره 13، شماره 4 ، دی 1394، ، صفحه 43-52
چکیده
امروزه افزایش جمعیت، زندگی مدرن و تغییر الگوهای مصرف منجرر بره تولید روزانه حجم قابل توجهی پسماند میشوند و کمبود زمین به منظور دفن بهداشتی پسماند و ماندگاری طولانی مدت برخی از انواع پسماند مانند شیشه، پلاستیک و ...، تاثیرات نامطلوب زیست محیطی (آلودگی های خاک، آب و هوا) در پی خواهند داشت. بنابراین، مدیریت پسماندها به ویژه پسماندهای ...
بیشتر
امروزه افزایش جمعیت، زندگی مدرن و تغییر الگوهای مصرف منجرر بره تولید روزانه حجم قابل توجهی پسماند میشوند و کمبود زمین به منظور دفن بهداشتی پسماند و ماندگاری طولانی مدت برخی از انواع پسماند مانند شیشه، پلاستیک و ...، تاثیرات نامطلوب زیست محیطی (آلودگی های خاک، آب و هوا) در پی خواهند داشت. بنابراین، مدیریت پسماندها به ویژه پسماندهای خانگی از اهمیت خاصی برخوردار است. یکی از راهکارهای مناسب در این زمینر تفکیک پسماندهای خانگی است. شهرداری تهران نیز در سال های اخیر تلاش کرده است تا شهروندان را نسبت به این امر ترغیب کند. تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش آموزش و دانش تفکیک پسماند در مدیریت پسماندهای خانگی در منطقه 8 شهرداری تهران در سال 1394 انجام شد. 400 نفر از شهروندان این منطقه به صورت نمونه گیری سهمیه ای= تصادفی انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه و تحلیل آن با استفاده از نرم افزار spss انجام شد. نتایج نشان می دهد دانش شهروندان نسبت به انواع پسماند در سطح بالایی بود اما مشارکت شهروندان در سطح متوسطی قرار داشت. نتایج آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد که بین آموزش تفکیک پسماند، زمان آموزش و دانش نسبت به تفکیک پسماند با رفتار تفکیک پسماند رابطه مستقیم و مثبت وجود دارد. بین متغیرهای جمعیتی سن، جنس، تحصیلات و رفتار تفکیک پسماند رابطه آماری معنیداری به دست نیامد. به طور کلی نتایج تحقیق حاضر ضمن تایید تجربی تاثیر آموزش بر رفتار تفکیک پسماند توسط شهروندان، ضرورت توجه به سایر عوامل اجتماعی و فرهنگی را نیز مطرح می کند. به عبارت دیگر، عامل آموزش و ارتقا سطح دانش به تنهایی نمی توانند منجر به تفکیک پسماند شوند و باید در کنار سایر عوامل موثر در رفتار تفکیک پسماند بررسی شوند.
