ملیحه جمالی؛ جواد بیات؛ سید محمدرضا طلاکش؛ سید حسین هاشمی
چکیده
سابقه و هدف: به دلیل توسعه و رشد جمعیت انسان، نیاز انسان به منابع ضروری افزایش یافته است. فعالیتهای مربوط به صنایع و همچنین فعالیتهای کشاورزی به طور گستردهای زمینهای کشاورزی را آلوده کرده است. ترکیبات نفتی و فلزات سنگین هر دو از آلایندههای رایج موجود در خاکهایی هستند که با فاضلاب تصفیه نشده آبیاری شدهاند و سلامت ...
بیشتر
سابقه و هدف: به دلیل توسعه و رشد جمعیت انسان، نیاز انسان به منابع ضروری افزایش یافته است. فعالیتهای مربوط به صنایع و همچنین فعالیتهای کشاورزی به طور گستردهای زمینهای کشاورزی را آلوده کرده است. ترکیبات نفتی و فلزات سنگین هر دو از آلایندههای رایج موجود در خاکهایی هستند که با فاضلاب تصفیه نشده آبیاری شدهاند و سلامت محیط زیست را با خطر مواجه میکنند. آلودگی خاک زمینهای کشاورزی میتواند سبب کاهش امکان زراعت، و در نهایت کاهش تولید غذا برای انسان شود. زمینهای کشاورزی در جنوب شهر تهران تقریبا به مدت 30 سال است که به وسیله فاضلاب تصفیه نشده برای تولید سبزیجات، غلات و حبوبات آبیاری میشوند.مواد و روشها: در این مطالعه غلظت فلزات سنگین و ترکیبات نفتی در 83 نقطه نمونه برداری در دو عمق (صفر تا 30 سانتیمتری و 30 تا 60 سانتیمتری) اندازه گیری شد. منطقه مورد مطالعه به دو ناحیه، ناحیه شماره 1 و ناحیه شماره 2، تقسیم شد که 44 نقطه نمونه برداری در ناحیه شماره 2 و 39 نقطه نمونه برداری در ناحیه شماره یک قرار گرفت. هیدروکربنهای نفتی و فلزات سنگین (آرسنیک، کادمیم، کبالت، کروم، مس، نیکل، سرب، وانادیم و روی) در لایه سطحی و عمقی اندازه گیری شدند. ترکیبات نفتی با روش استاندارد MOOPAM و فلزات سنگین نیز به روش ICP-AES مورد آنالیز قرار گرفتند. برای تهیه نقشههای پراکنش آلایندهها از نرم افزار ArcGIS و برای آزمونهای آماری از نرم افزار R استفاده شد.نتایج و بحث: نتایج نشان داد که خاک زمین های کشاورزی در منطقه به شدت آلوده شده به طوریکه غلظت کروم، سرب، کبالت و نیکل در خاک از میزان استاندارد تعیین شده تجاوز کرده است. محدوده تغییرات فلزات سنگین از 22/0 میلیگرم بر کیلوگرم برای کادمیم و 620 میلیگرم بر کیلوگرم برای سرب متغیر بود. غلظت ترکیبات نفتی در زمینهای آبیاری شده با فاضلاب خام، در سطح و عمق، بیشتر از غلظت آن در زمینهای آبیاری شده با آب چاه بود. غلظت قابل توجهی از فلزات آرسنیک، کروم، مس، سرب و روی در زمینهای آبیاری شده با آب چاه مشاهده شد. غلظت کروم و سرب به ترتیب تقریبا 89 برابر و 8 برابر بیشتر از حد استاندارد تعیین شده برای زمینهای کشاورزی ایران بود. نقشههای پراکندگی ترکیبات نفتی نشان داد که قسمت جنوبی منطقه به شدت آلودگی بیشتری دارد. همچنین نقشههای پراکندگی فلزات سنگین مشخص کرد که کل منطقه آلودگی زیادی دارد. دادههای مربوط به مواد آلی خاک نیز نشان دهنده غلظت بالاتر مواد آلی در سطح خاک، در مقایسه با لایه عمقی، است.نتیجهگیری: در کل غلظت ترکیبات نفتی و فلزات سنگین نشان داد که قسمتهای جنوبی منطقه مورد مطالعه بیشتر تحت تاثیر آبیاری با فاضلاب تصفیه نشده، کودهای شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی و آبیاری با آب چاه بوده است. این مطالعه نشان داد که منابع مختلف انسانی، به خصوص آبیاری با فاضلاب تصفیه نشده و به کارگیری کودهای شیمیایی، سبب آلودگی در زمینهای کشاورزی منطقه شده است. بنابراین به کارگیری برنامه مدیریتی صحیح برای کنترل و کاهش این آلایندههای خطرناک در زمینهای کشاورزی ضروری است.
فاطمه عفتی؛ جواد بیات؛ مریم روحی کریق؛ معصومه مولایی
چکیده
سابقه و هدف: در سالهای گذشته توسعه شهری، افزایش جمعیت و همچنین افزایش فعالیتهای انسانی منجر به ایجاد مسائل و مشکلاتی در منابع آبی شهرها شده است. با توجه به افزایش نیاز به آب شرب در کلان شهرها، آگاهی از کیفیت آب مورد استفاده ضروری است. مواد و روشها: بدین منظور با هدف بررسی کیفیت آب زیرزمینی منطقه 10 تهران، در سال های 1393 و 1395، ...
بیشتر
سابقه و هدف: در سالهای گذشته توسعه شهری، افزایش جمعیت و همچنین افزایش فعالیتهای انسانی منجر به ایجاد مسائل و مشکلاتی در منابع آبی شهرها شده است. با توجه به افزایش نیاز به آب شرب در کلان شهرها، آگاهی از کیفیت آب مورد استفاده ضروری است. مواد و روشها: بدین منظور با هدف بررسی کیفیت آب زیرزمینی منطقه 10 تهران، در سال های 1393 و 1395، در دو فصل تابستان و زمستان، تعداد 9 چاه انتخاب شد و نمونهبرداری از آنها انجام گرفت. متغیرهای مورد بررسی در این پژوهش شامل متغیرهای فیزیکوشیمیایی و میکروبی و هم چنین فلزات سنگین بود. متغیرهای فیزیکی مورد بررسی شامل دما، رنگ، کدورت، شوری و متغیرهای شیمیایی شامل pH، EC، TSS، TDS، نیتریت، نیترات، آمونیوم، فسفر کل، نیتروژن کل، سدیم، کلسیم، منیزیم، مس، آهن، سرب، کبالت، روی، دترجنت و متغیرهای میکروبی شامل کلیفرم گوارشی و کلیفرم کل است. نتایج و بحث: نتایج نشان داد که بدلیل وجود باکتریهای کلیفرم و همچنین میزان بالای نیترات، آب منطقه با فاضلاب انسانی یا حیوانی در تماس است ولی مشکل جدی وجود ندارد و با فرآیندی مانند ضد عفونی با کلر امکان بهبود کیفیت آب وجود دارد. از متغیرهای فیزیکی تنها کدورت آب از میزان استاندارد فراتر رفته و در برخی چاهها تا 2 برابر میزان استاندارد گزارش شده است. نتایج مربوط به فلزهای سنگین نشان داد که غلظت فلزهای سرب، روی، آهن و مس در آب منطقه بشدت بالاست و چندین برابر میزان استاندارد گزارش شده که در صورت مصرف توسط شهروندان، اثرهایزیان باری بر سلامت آنها خواهند داشت. تغییرپذیری های فسفر کل نیز بسیار بالاست و تا 0.21 میلیگرم نیز گزارش شده است. میزان کلیفرم کل و کلیفرم گوارشی اگرچه پایین است ولی از استاندارد EPA برای آب آشامیدنی تخطی داشته که وجود این دو متغیر در آب زیرزمینی نشان دهنده ورود فاضلاب انسانی یا حیوانی به آب زیرزمینی منطقه بوده که در صورت مصرف سبب آسیب های جدی بر سلامت کودکان و افراد حساس خواهد شد. سختی کل نیز تغییرات زیادی ندارد ولی غلظت 300 میلیگرم این متغیر مطلوب و 600 میلیگرم نیز بیشترین سختی کل یک آب برای آشامیدن است که با توجه به میزان بیشینه این متغیر که 390 میلیگرم گزارش شده، آب منطقه از نظر سختی نسبتا مطلوب بنظر میرسد. نقشههای پهنهبندی شده شاخص کیفیت آب زیرزمینی (شکلهای 2 تا 5) نشان میدهد که در تابستان سال 93 بیشتر نواحی منطقه از نظر آلایندههای متداول در شرایط بد و متوسط قرار دارد ولی در زمستان همین سال شرایط به سمت متوسط و کمابیش خوب تغییر کرده است. در سال 95 در تابستان بیشتر منطقه در شرایط متوسط و به نسبت خوب قرار دارد و در زمستان همین سال شرایط بهتر شده و بیشتر منطقه در طبقه کمابیش خوب قرار گرفته است. شاخص کیفی آب برای آلایندههای سمی در هر دو فصل و هر دو سال، در طبقه خوب و بسیار خوب قرار دارد. نتیجهگیری: دادههای گزارش شده برای متغیرهای فیزیکوشیمیایی و میکروبی نشان داد که آب زیرزمینی منطقه از این نظر مشکل جدی ندارد و تنها کدورت آب از میزان استاندارد فراتر رفته است. بنظر میرسد که انجام فرآیند ضد عفونی با کلر برای از بین بردن باکتریهای کلیفرم و عمل ترسیب برای کاهش کدورت آب، میتواند کیفت آب را بهبود بخشد. شاخصهای محاسبه شده آب زیرزمینی برای آب منطقه نشان میدهد که بیشتر منطقه، از نظر آلایندههای متداول، در سال 93 در رده بد تا متوسط قرار داشته در حالیکه در سال 95 رده کیفیت به متوسط تا به نسبت خوب تغییر کرده است.