پایش علفهای هرز مقاوم به عل فکش در ایران

نوع مقاله : Original Articles

نویسندگان

بخش تحقیقات علف های هرز، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور

چکیده

طی سال های 1383 تا 1386 مقاومت علف های هرز یولاف وحشی Avena ) (ludoviciana (Lolium ، فالاریس( Phalaris sp.) ، چچم rigidum) Lolium) و سوروف (Echinochloa cruss-galli) در استان های خوزستان، فارس، مرکزی، گلستان، کرمانشاه، آذربایجان، گیلان و مازندران مورد مطالعه قرار گرفت. در طی این سالها 333 نمونه بذر جمع آوری شد که 319 نمونه از آن ها مشکوک به مقاومت و 14 نمونه نیز حساس بودند. از این تعداد 182نمونه یولاف وحشی، 61 نمونه فالاریس و 14 نمونه چچم مشکوک به مقاومت به علف کش های بازدارنده استیل کوآنزیم آ کربوکسیلاز)شامل کلودینافوپ پروپارژیل، فنوکساپروپ پی اتیل و دیکلوفوپ متیل( تشخیص داده شدند و 76 نمونه دیگر مربوط به علف هرز سوروف بود که مشکوک به مقاومت به علف کش های پروپانیل، بوتاکلر، مولینیت و تیوبنکارب بودند. در مجموع نتایج نشان داد که از مجموعه 333 نمونه جمع آوری شده، مقاومت 82نمونه ( 26 %) جمع آوری شده از 92 مزرعه به وسعت 525 هکتار قطعی، مقاومت 99 نمونه ( 30 %) جمع آوری شده از 86 مزرعه به وسعت 625 هکتار محتمل و مقاومت 152 نمونه ( 46 %) جمع آوری شده از 68 مزرعه به وسعت 498 هکتار نیز منتفی شناخته شد. درصد افزایش تعداد نمونه های مقاوم ، مساحت مزارع آلوده به بیوتیپ های مقاوم، و تعداد مزارعی که آلوده به علف های هرز مقاوم بودند در سال 1386 نسبت به سال 1383 نیز برای نمونه های مقاوم به ترتیب 298 283 % 203 % % بود. آنچه مسلم است در طی این سال ها تعداد مزارع آلوده به بیوتیپهای مقاوم به شدت رو به افزایش بوده و بیشترین افزایش به ترتیب مربوط به علف های هرز یولا فوحشی، فالاریس و چچم است. هم چنین در طی این سال ها بیشترین تعداد نمونه، سطح و تعداد مزرعه برای یولاف وحشی مقاوم به ترتیب مربوط به استان های خوزستان، کرمانشاه، فارس، گلستان و ایلام بوده است. این مقادیر برای فالاریس به ترتیب مربوط به استان های خوزستان، گلستان و فارس و برای علف هرز چچم مربوط به ترتیب مربوط به به استان های فارس و خوزستان بود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Monitoring of the Herbicide Resistant Weeds in Iran

نویسندگان [English]

  • Eskandar Zand
  • Mohammad Ali Baghestani,
  • Mohammad Reza Labafi Hosinabadi,
  • Ali Reza Atri
  • Mahdi Minbashi Moeini
Iranian Research Institute of Plant Protection
چکیده [English]

Experiments were conducted to investigate herbicide resistance in wild oat, canary grass, rye grass, and barnyard grass that were collected from Khuzestan, Fars, Markazi, Golestan, Kermanshah, Azarbayjan, Gilan and Mazandaran Provinces during 2004 to 2008. From among 333 collected weed biotypes collected, 319 weed biotypes were suspected to be resistant to and 14 to be susceptible to herbicides. It was found that 182 wild oat biotypes, 61 canary grass biotypes and 14 ryegrasses out of the collected biotypes showed resistance to acetyl-CoA carboxylase inhibiting herbicides (including Clodinafop-propargyl, fenoxaprop P ethyl and Diclofop methyl) and 76 weed biotypes showed suspected resistance or resistance to Propanil, Butachlor, Molinate and Thiobenkarb herbicides. The results indicated that 82 biotypes out of 333 biotypes (26%) collected from 92 fields (525 ha) showed resistance, 99 biotypes (30%) collected from 86 fields (625 ha) were tolerant and 152 biotypes (46%) collected from 68 fields (498 ha) did not show any herbicide resistance. Based on the number of resistant samples, the fields or field area was 298%, 283% and 203% respectively in 2008 as compared to 2005. It is incontrovertible that the number of infested fields to resistant weed biotypes is increasing and serious intensification was reported in the cases of wild oat, canary grass and rye grass, respectively. It was also reported that the maximum frequency, area and the number of infested fields to resistant wild oat was detected in Khuzestan, Kermanshah, Fars, Golestan and Ilam Provinces. The maximum frequency, area and the number of infested fields to resistant canary grass was found in Khuzestan, Golestan and Fars Provinces.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Herbicide resistance
  • Phalaris minor
  • P.paradoxa
  • P.brachistachis
  • Avena ludoviciana
  • Echinochloa cruss-galli
  • Lolium rigidum