علی اکبر کریمیان؛ سمیرا حسین جعفری
دوره 13، شماره 3 ، پاییز 1394، ، صفحه 125-132
چکیده
زیستگاه به عنوان یکی از مهمترین فاکتورها در حفاظت از گونه ها مطرح است. تعیین وضعیت پراکنش گونه های حیات وحش و انتخاب زیستگاه های تحت اشغال آنها از اهمیت به سزایی در مدیریت حیات وحش و زیستگاه ها برخوردار می باشد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی انتخاب زیستگاه آهوی ایرانی واقع در منطقه حفاظت شده کالمند می باشد. نمونه برداری از هر تیپ ...
بیشتر
زیستگاه به عنوان یکی از مهمترین فاکتورها در حفاظت از گونه ها مطرح است. تعیین وضعیت پراکنش گونه های حیات وحش و انتخاب زیستگاه های تحت اشغال آنها از اهمیت به سزایی در مدیریت حیات وحش و زیستگاه ها برخوردار می باشد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی انتخاب زیستگاه آهوی ایرانی واقع در منطقه حفاظت شده کالمند می باشد. نمونه برداری از هر تیپ زیستگاهی در دو فصل تابستان و پاییز با استفاده از ترانسکت های دائمی تصادفی به طول 200 متر و عرض 2 متر و با دو تکرار طی پنج بازدید انجام گرفت. در امتداد ترانسکت ها هر جا به گروه سرگین برخورد می شد، یک پلات به ابعاد 10 در 10 متر به مرکزیت توده سرگین مستقر و متغیرهای زیستگاهی مورد نظر اندازه گیری و برای پایش دوباره، سرگین ها پاک شدند. هر 45 روز یک بار ترانسکتها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین سه جامعه گیاهی از لحاظ تراکم گروه سرگین تفاوت معنیداری وجود دارد. بیشترین و کمترین استفاده آهو به ترتیب از جامعه درمنه-کاهوی وحشی و درمنه بود، اما بین جامعه درمنه و درمنه-علف شور از لحاظ استفاده از زیستگاه اختلاف معنی داری وجود نداشت. جامعه درمنه-کاهوی وحشی کمترین فاصله را تا نزدیکترین پاسگاه و جامعه درمنه-شور کمترین فاصله را تا نزدیکترین منابع آبی و جاده داشت. همچنین جامعه درمنه کمترین فاصله را تا نزدیکترین مزرعه دارا بود. از نظر تراکم گروه های سرگین در جوامع گیاهی بین دو فصل اختلاف معنیداری وجود نداشت. به نظر می رسد جامعه درمنه-کاهوی وحشی، پناه (به خاطر حضور گونه گون به عنوان گونه همراه در این جامعه)، ایمنی (به خاطر نزدیکی به پاسگاه محیط بانی) و منابع آب و غذای بیشتر (به خاطر وجود گونه های درمنه وگون) را در مقایسه با دو جامعه دیگر برای آهوی ایرانی فراهم می کند.
سمیرا حسین جعفری؛ محمدرضا طاطیان؛ رضا تمرتاش؛ علی اکبر کریمیان
دوره 11، شماره 4 ، زمستان 1392
چکیده
در ارزیابی اثر چرا بر پوشش گیاهی در نظر گرفتن شاخص های تنوع، غنا، یکنواختی، تعداد و ترکیب گیاهی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد زیرا حساسیت آنها در پاسخ به گرادیان چرا و نوع دام چرا کننده متفاوت می باشد، لذا هدف تحقیق مقایسه شاخص های مذکور بین دو سایت چرایی حیات وحش و دام اهلی در مراتع استپی مهریز بود. نمونه برداری در دو منطقه مذکور ...
بیشتر
در ارزیابی اثر چرا بر پوشش گیاهی در نظر گرفتن شاخص های تنوع، غنا، یکنواختی، تعداد و ترکیب گیاهی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد زیرا حساسیت آنها در پاسخ به گرادیان چرا و نوع دام چرا کننده متفاوت می باشد، لذا هدف تحقیق مقایسه شاخص های مذکور بین دو سایت چرایی حیات وحش و دام اهلی در مراتع استپی مهریز بود. نمونه برداری در دو منطقه مذکور در اردیبهشت ماه سال 1391، به طور تصادفی سیستماتیک انجام شد (10 ترانسکت 100 متری و 3 پلات 2 متر مربعی در هر منطقه). در داخل هر پلات و در امتداد هر ترانسکت، نام گونه های گیاهی، تیره های گیاهی، طول عمر و درصد پوشش به تفکیک گونه تعیین گردید. در نهایت مقایسه میان داده ها در دو منطقه با استفاده از آزمون t انجام شد. نتایج نشان داد که در سایت چرایی آهو، درصد پوشش گونه های Colchicum kotschyi، Iris songarica (05/0p<) و گونه Stachys inflata (01/0p<) افزایش معنی دار داشته و گونه های Artemisia sieberi، Stipa barbata (01/0p<) و گونه Scorzonera sp. (05/0p<) دارای کاهش معنی‌دار بوده است. همچنین نتایج آنالیز آماری شاخص های تنوع و غنا نشان داد که چرای آهو برای دو شاخص تنوع گیاهی شامل شانون-وینر و سیمپسون و همچنین شاخص یکنواختی افزایش معنی دار را به همراه داشته است (01/0p<) و شاخص های غنای مارگالف و منهینیک تغییر معنی داری را در این ارتباط نشان ندادند.
