راهبرد های ارتقاء کیفیت فضاهای عمومی طبیعی شهری سیمای سرزمین رود – دره فرحزاد تهران

نوع مقاله : Original Articles

نویسندگان

1 استادیار گروه برنامه ریزی و طراحی محیط، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهیدبهشتی

2 کارشناس ارشد گروه برنامه ریزی و طراحی شهری و منطقه ای، دانشکده هنر و معماری داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ تهران مرکز، تهران،ایران

چکیده

مطالعه حاضر کاربردمفهوم اکوهیدرولوژی در باز آفرینی سیمای سرزمین رود دره فرحزادتهران را مورد بررسی قرار می دهد.نکته کلیدی کاربرد مفهوم ، مدیریت بوم شناختی روددره شهری در برقراری تمامیتی فضایی از زمین شناسی ، آب شناسی ، زندگی گیاهی و کاربری زمین می باشد. مطالعه تاکید دارد در روند دستیابی به فضاهای عمومی با کیفیت که در جریان توسعه محدوده های طبیعی روددره های درون شهری حاصل می آیند، لازم است تخریب اکولوژیکی سیمای سرزمین متوقف شود و در راستای بهبود تعاملات اکولوژیکی قدم برداشته شود. مبتنی بر توانایی ها و محدودیت های منطقه ، راهبردهای ارتقاء کیفیت فضای عمومی روددره فرحزاد از سطوح مختلف مدیریت سیمای سرزمین، شامل : بوم شناسی سیستمی ، بوم شناسی شهری و بوم شناسی انسانی منتج می شوند. برمبنای اصول بوم شناسی سیمای سرزمین ، این راهبردها در روند مدیریت « تخصیص منابع سیمای سرزمین (سطح ساخت و استفاده )، برنامه فضایی – اجتماعی سیمای سرزمین(سطح پوشش و کاربری ) ، و « عملکرد زیستی – فضایی – اجتماعی شبکه سیمای سرزمین ها (سطح زیر ساخت فراغتی ) ، کاربرد می یابند. در این مطالعه ، چارچوب تحلیلی مدل ارائه شده جهت سنجش کیفیت فضای عمومی روددره فرحزاد تهران مورد استفاده قرار می گیرد. اطلاعات موردنیاز از مشاهدات و آمارهای بدست آمده از سازمان های مربوطه حاصل می آیند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Strategies for Enhancing the Quality of Urban Natural Public Spaces: Tehran’s Farahzad River-valley’s Landscape

نویسندگان [English]

  • Shahindokht Barghjelveh 1
  • Nima Sayad 2
1 Assistant Professor, Department of Planning and Designing the Environment, Environmental Sciences Research Institute, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
2 MA Urban and Regional Designing and Planning, Faculty of Art and Architecture, Islamic Azad University Central Tehran Branch, Tehran, Iran.
چکیده [English]

The focus of this study has been the application of the concept of eco-hydrology through the rehabilitation of Tehran’s Farahzad River-valley’s urban landscape. The key element in the implementation of the concept has been the ecological management of the river-valley as the spatial link between geomorphology, vegetation, hydrology and land use. The study follows the proposition that to attain more qualified public spaces resulting from the development of urban river-valleys’ natural environments, it is necessary to stop the continuous ecological destruction of landscapes and to take steps to improve their ecological connectivity. Based on the potentials and the limitations of the region, the solutions for enhancing the quality of Tehran’s Farahzad River-valley’s public space, are derived from different levels of landscape management: System Ecology, Urban Ecology and Human Ecology. According to principles of landscape ecology, these strategies are provided to manage landscape’s resource allocation (level of construction and use), landscapes’ socio-spatial programming (level of ground coverage), and landscapes’ bio-socio-spatial networkfunction (level of recreational infrastructure). In this study, the analytical framework of the proposed component model is used for examining the quality of Tehran’s Farahzad River-valley’s Public Space. The information regarding this assessment is collected through observations and statistics gathered from relevant organizations.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Landscape ecology
  • urban development
  • quality assessment