علی ابوالحسنی سورکی؛ غلامحسین ابراهیمی پور؛ حسین کرمانیان
دوره 5، شماره 3 ، فروردین 1387
چکیده
به منظور جداسازی باکتری های قادر به رشد برروی ذغال سنگ آزمایشات غربال سازی صورت گرفت که با استفاده از ذغال سنگ به عنوان تنها منبع کربن، در مجموع 7 سویه باکتریایی جداسازی گردید. نتایج حاصل از بررسی پروتئین کل تولیدی، به عنوان شاخصی از مصرف هیدروکربن های ذغال سنگی ، در محیط پایه معدنی و ذغال سنگ به عنوان تنها منبع کربن نشان داد که مخلوط ...
بیشتر
به منظور جداسازی باکتری های قادر به رشد برروی ذغال سنگ آزمایشات غربال سازی صورت گرفت که با استفاده از ذغال سنگ به عنوان تنها منبع کربن، در مجموع 7 سویه باکتریایی جداسازی گردید. نتایج حاصل از بررسی پروتئین کل تولیدی، به عنوان شاخصی از مصرف هیدروکربن های ذغال سنگی ، در محیط پایه معدنی و ذغال سنگ به عنوان تنها منبع کربن نشان داد که مخلوط باکتریایی نسبت به تک تک ایزوله ها دارای کارایی بالاتری برای تجزیه ذغال سنگ می باشند. جهت بررسی میزان محلول سازی ذغال سنگ به وسیله کنسرسیوم باکتریایی بدست آمده در محیط پایه معدنی و ذغال سنگ یا ضایعات ذغال شویی به عنوان تنها منبع کربن (1 درصد وزن به حجم) کشت داده شد و به مدت 15 روز بر روی شیکر 150 دور در دقیقه و دمای 25 درجه سانتی گراد قرار داده شد. اسپکتروفتومتری مایع رویی حاصل از سانتریفوژ این کشت 15 روزه، اختلاف میزان جذب نور (طول موج 450 نانومتر) نسبت به شاهد بدون باکتری را 475/1 برای ضایعات ذغال شویی و 832/0 برای ذغال سنگ سخت ، نشان داد. آزمایشات وزن سنجی نیز محلول سازی ذغال سنگ بوسیله این کنسرسیوم باکتریایی را تایید نمود
