یک رابطه نزدیک و متقابل قدرتمندی بین تنوع زبانی و بیولوژیکی وجوددارد. به منظور حفاظت ازتنوع زیستی ، این همچنین حیاتی است تا ما راهکارهایی را برای حمایت ازتنوع زبانی در قوانین بین المللی به عنوان میراث مشترک پیدا نماییم. همچنین باید در جستجوی یافتن سیاست های زبانی ملی باشیم که آن را تشویق و ترغیب نماید.در حدود 6800 زبان مختلف در سراسر ...
بیشتر
یک رابطه نزدیک و متقابل قدرتمندی بین تنوع زبانی و بیولوژیکی وجوددارد. به منظور حفاظت ازتنوع زیستی ، این همچنین حیاتی است تا ما راهکارهایی را برای حمایت ازتنوع زبانی در قوانین بین المللی به عنوان میراث مشترک پیدا نماییم. همچنین باید در جستجوی یافتن سیاست های زبانی ملی باشیم که آن را تشویق و ترغیب نماید.در حدود 6800 زبان مختلف در سراسر جهان وجود دارد که اکثر آن ها زبان های بومی می باشند. بسیاری از این زبان ها در خطر انقراض اند و از 6500 زبان، فقط 10 درصد از جمعیت جهان با آن صحبت می کنند و بسیاری از آن ها در شرایط وخیم انقراض قرار گرفته اند: بیش از 90درصد آن ها تا قرن آینده منقرض خواهند شد.تنوع زیستی هم مشابه آن با کاهش چشمگیری روبرو است ، بنابر این ،این مسئله ی مهمی است تا بتوانیم با سرعت زیادی قادر به پاسخ گویی به عوامل مختلف آن از جمله انقراض زبان ها باشیم . هدف این مقاله ارائه رابطه ای بین تنوع زیستی و زبانی با تاکید بر زبان های محلی و بومی بوده بطوری که بتواند پایه و اساسی برای قانون و سیاست گذاری فراهم نماید. برای انجام این کار تجزیه و تحلیلی از حقوق بین المللی موجود و چهار چوب سیاست ملی مربوط به حفاظت موثر از تنوع ارائه می کند، و بطور خاص ، با این دید که زبان های جهانی در حفظ و پرورش تنوع زیستی مشارکت زیادی می کنند
