سیده نرجس طباطبائی؛ اصغر عبدلی؛ ایرج هاشم زاده سقرلو؛ فراهم احمدزاده؛ لوئیس برناتچز
چکیده
سابقه و هدف: پارک ملی لار به عنوان بهترین و منحصر به فردترین زیستگاه قزلآلای خال قرمز در ایران است. این ماهی در سایر زیستگاههای ایران به دلایل مختلفی مانند تخریب زیستگاهها، آلودگی، برداشت شن و ماسه، وجود سد در مسیر رودخانهها، ورود گونههای غیر بومی، صید بیش از حد و سایر تغییرات ناشی از فعالیتهای انسانی در معرض تهدید ...
بیشتر
سابقه و هدف: پارک ملی لار به عنوان بهترین و منحصر به فردترین زیستگاه قزلآلای خال قرمز در ایران است. این ماهی در سایر زیستگاههای ایران به دلایل مختلفی مانند تخریب زیستگاهها، آلودگی، برداشت شن و ماسه، وجود سد در مسیر رودخانهها، ورود گونههای غیر بومی، صید بیش از حد و سایر تغییرات ناشی از فعالیتهای انسانی در معرض تهدید قرار است. رودخانه دلیچای، یکی از زیستگاههای اصلی ماهی قزلآلای خال قرمز، شرایط اکولوژیکی متفاوتی نسبت به سایر رودخانههای پارک ملی لار دارد. در این مطالعه با توجه به وجود مانع فیزیکی غیر قابل عبور در دهانه رودخانه دلیچای، ترکیب ژنتیکی ماهیان قزلآلای خال قرمز این رودخانه با ماهیان دریاچهای بررسی شد. مواد و روشها: در این مطالعه از باله های جدا شده از ماهیانی که با الکتروشوکر در رودخانه صید شده بودند و از باله های ماهیانی که در دریاچه با استفاده از قلاب صید شده بودند استفاده شد. استخراج DNA با روش استخراج نمک با یک تیمار RNAas برای از بین بردن مولکولهای RNA انجام شد. برای مقایسه تفاوتهای ژنتیکی میان ماهیان رودخانه دلیچای و دریاچه سد لار از روش تعیین توالی نسل جدید استفاده شد. برای تجزیه و تحلیلهای آماری، آنالیز تجزیه به مولفههای اصلی، خوشهبندی و تشخیص ترکیب ژنتیکی ماهیان و آماره Fstبهکار گرفته شد. نتایج و بحث: در نتایج آنالیز تجزیه به مولفههای اصلی ماهیان قزلآلای خال قرمز دریاچه و رودخانه دلیچای در امتداد اولین مولفه اصلی (25.11 درصد تغییرات) کاملا از یکدیگر جدا شدند. اما در راستای سایر مولفههای اصلی با یکدیگر همپوشانی داشتند. تحلیل دادهها به روش خوشهبندی نیز در تمام گروهبندیها افراد متعلق به رودخانه دلیچای و دریاچه را به صورت دو گروه مجزا نشان داد که سهم هر یک از گروههای دلیچای و دریاچه در یکدیگر بسیار جزئی و ناچیز بود. همچنین میزان تمایز محاسبه شده در بین جمعیتهای رودخانه دلیچای و دریاچه معنیدار بود. دلیل این تمایز میتواند عدم امکان مهاجرت و دسترسی ماهیان رودخانه دلیچای به دریاچه سد لار و بالعکس، به علت وجود تور فلزی در لولههای انتقال آب پایه پل جاده روی رودخانه در دهانه رودخانه دلیچای باشد. از سوی دیگر این احتمال نیز وجود دارد که ماهیان قزلآلای خال قرمز رودخانه دلیچای رفتار ساکن بودن داشته و تمایلی به مهاجرت به دریاچه حتی در صورت عدم وجود این مانع فیزیکی نداشتهاند. رفتار ساکن بودن به علت کم بودن تراکم ماهیان و برآورده شدن نیازهای زیستی و زیستگاهی آنها و عدم نیاز به مهاجرت پدید میآید. نتیجه گیری: در کل نتایج این مطالعه نشان داد که ماهیان قزلآلای خال قرمز رودخانه دلیچای و ماهیان دریاچه ترکیب ژنتیکی متفاوتی داشته و به طور معنیداری از یکدیگر متمایز هستند. در هر صورت، تمایز بالای ماهیان رودخانه دلیچای و احتمال ایزوله شدن این جمعیت و عدم امکان دسترسی ماهیان دریاچه و سایر رودخانههای پارک ملی لار به این رودخانه نیازمند بازنگری و اتخاذ روشهای مدیریتی مطلوبتر و کارآمدتر میباشد.
الهام ابراهیمی؛ فراهم احمد زاده؛ بابک نعیمی
دوره 15، شماره 4 ، زمستان 1396، ، صفحه 215-232
چکیده
سابقه و هدف: گوشت‌خواران به خاطر جایگاه‌شان در رأس هرم غذایی همواره در معرض تهدید قرار دارند. امروزه حدود 65% از گوشت‌خواران در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت، در رده خطر انقراض یا آسیب پذیر قرار گرفته‌اند .در مقیاس جهانی در راسته گوشت‌خواران، خانواده کفتارها از خانوادههایی با تعداد گونه اندک (4 گونه) محسوب میشود. کفتار راهراه ...
بیشتر
سابقه و هدف: گوشت‌خواران به خاطر جایگاه‌شان در رأس هرم غذایی همواره در معرض تهدید قرار دارند. امروزه حدود 65% از گوشت‌خواران در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت، در رده خطر انقراض یا آسیب پذیر قرار گرفته‌اند .در مقیاس جهانی در راسته گوشت‌خواران، خانواده کفتارها از خانوادههایی با تعداد گونه اندک (4 گونه) محسوب میشود. کفتار راهراه (Hyaena hyaena) تنها عضو این خانواده در ایران است و در رتبه نزدیک به تهدید ( (NTفهرست سرخ IUCNقرار دارد. هدف از این پژوهش تهیه مدل توزیع گونه‌ای کفتار راهراه به‌عنوان یک گونه با پراکنش جغرافیایی گسترده در ایران است. مواد و روشها: با استفاده از لایه‌های نوزده متغیر اقلیمی همبستگی بین متغییرها برای گونه کفتار راهراه تجزیه‌و‌تحلیل شد و متغیرهایی که همبستگی بیش از 75/0 داشتند، حذف شدند. در نهایت هشت مدل توزیع گونه‌ای در بسته آماری sdm (GLM, GAM, BRT, SVM, RF, MARS, CART, FDA) در نرم‌افزار R مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به اینکه مدل‌های توزیع گونه‌ای همواره در معرض عدم قطعیت قرار دارند و این موضوعی است که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد، یک راه‌حل برای برآورد تغییرات بین مدلی و کاهش عدم‌قطعیت در پیش‌بینی، استفاده از پیش‌بینی‌های ترکیبی به جای استفاده از یک روش مدل‌سازی واحد است. از این‌رو پس از تعیین پتانسیل‌های زیستگاهی کفتار راهراه توسط هشت مدل مذکور، بهترین مناطق برای پراکنش این گونه در ایران با بهره‌گیری از مدل ترکیبی (Ensemble) مشخص شد. نتایج و بحث: یافـتـه‌هـای ایـن بررسی نشان داد متغیر‌های دمای متوسط سالانه، بارش فصلی، بارش گرم‌ترین فصل از اهـمـیـت بالایی برخوردارند و در مجموع مدل‌های FDA ، GAM، BRT،CART، GLM دارای قابلیت اعتماد در سطح خوب، مدل MARS دارای قابلیت اعتماد در سطح عالی و مدل‌های SVM و RF دارای قابلیت اعتماد بسیار عالی هستند. نتایج نشان داد مدل‌هایGLM, GAM, BRT, MARS,CART, RF عموماً مناطق مرکزی ایران و مدل‌های SVM و FDA مناطق حاشیه‌ای دریای خزر را به‌عنوان بهترین مناطق برای توزیع گونه‌ای کفتار راهراه پیش‌بینی کرده‌اند، تفاوت در نتایج پیش‌بینی مدلها تایید‌کننده عدم قطعیت بین مدلها است از این‌رو ضرورت استفاده از روش ترکیبی آشکار میشود. نتایج مدل ترکیبی نشان داد مناسب‌ترین مناطق برای پراکنش کفتار راهراه مناطق نیمه‌خشک و استپی مرکزی ایران است. نتیجه‌گیری: به تازگی از SDMsبرای تخمین گستره حضور گونه‌ها و همچنین کشف اثرات تغییر اقلیم بر توزیع آنها استفاده میشود و در میان این مدلها استفاده از رویکرد مدل‌سازی ترکیبی راه‌حل مناسبی برای کاهش عدم‌قطعیت پیش‌بینی در مدل‌سازی توزیع گونه‌ای محسوب میشود، بنابراین نتایج این پژوهش علاوه بر پیش‌بینی توزیع مکانی کفتار راهراه به نوبه خود میتواند به اقدامات مدیریتی حفاظت این گونه نیز کمک کند.
