کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، مربی پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
برنامه ریزی سبزراه ها یکی از مهم ترین ابزارهای برنامه ریزی در ارتقاءکیفیت زندگی ساکنان شهراست فضاهای سبز و سبزراه ها به علت دارا بودن نقش عمده در افزایش کیفیت هوا و ایجاد تغییرات مثبت در اقلیم محیط های شهری،برای نگهداری از کیفیت زیست محیطی شهرها ضروری هستند و ارزش های زیبایی شناختی این محیط ها را به نحو قابل توجهی افزایش می دهند. حفاظت از سیستم های طبیعی بوم شناختی، فراهم آوردن فرصت های تفریحی گسترده برای مردم در درون مناطق شهری و نواحی روستایی، تامین منافع اقتصادی و حفاظت از ارزش های فرهنگی و میراث تاریخی از جمله مزایای برنامه ریزی سبزراه ها هستند. توسعه و گسترش شهر تهران به سوی رشته کوه البرز و دامنه های شمالی سبب از نوین رفتن فضاهای باز و سبز، باغات،مناطق ارزشمند دره ها و کوهپایه و ایجاد تغییر و تحولاتی جبران ناشدنی در این محدوده شده است. احداث ساختمان ها،پل ها، جاده ها در حریم و حتمی بستر دره های شمالی تهران در کنار استفاده های فراغتی روند طبیعی را در این نواحی دچار اختلال نموده و سبب تغییر منظر در این مناطق با ارزش بوم شناختی گردیده است. در این میان برنامه ریزی این دره ها به عنوان سبزراه می تواند در بهبود وضعیت زیست محیطی این نواحی در کنار ایجاد پتانسیل های تفریحی برای ساکنان شهر موثر باشد. بنابراین،این نوشتار درصدد است تا با مرور ادبیات و پیشینه سبزراه ها،به معرفی این ابزار ریزی در جهت بهبود وضعیت دره های شمالی شهر تهران با تمرکز بر دره درکه بپردازد
)