روشهای کاهش عارضه سر قرمزی در میگوهای پرورشی مجتمع چوئبده آبادان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

بخش بهداشت و بیماریهای آبزیان، پژوهشکده آبزی پروری آبهای جنوب کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز

چکیده

سابقه و هدف:
عملیات صید، برداشت، حمل، بسته بندی و نگهداری میگوی وانامی تا رسیدن دست مصرف کننده از عوامل مهمی بوده که میتواند بر کیفیت میگوی وانامی مؤثر باشد. در زمان صید عوامل فیزیکی ناشی از فشار مکانیکی آنزیمی باعث قرمزی هپاتوپانکراس و در نهایت قرمز شدن رنگ سر میگو میشود. هرچند پاتوژن هایی مانند ویبریوزیس و استرس زا مانند pH باالی استخر و افزایش بار آلی کف استخر هم در بروز این عارضه مؤثر است که بر بازارپسندی محصول به‌طور قطع تأثیر منفی دارد. هدف از این پژوهش، راهکارهای کاهش سر قرمزی در میگوهای پرورشی است.
مواد و روشها:
با توجه به امکانات موجود در دو مزرعه که در هر مزرعه 3 استخر انتخاب و تیمار بندیهای مختلف در یک ماه آخر منتهی به صید و هنگام صید (با روشهای مختلف صید) و روشهای مختلف حمل (با یونولیت، با بسکت معمولی و با بسکت با سه الیه یخ به عبارت دیگر یخ در سه الیه کف باسکت؛ میانه وباالیه میگوها گذاشته میشود که از این به بعد به_عنوان یخ الیه الیهای نامبرده میشود) و سرعتهای متفاوت حمل شد. همچنین میزان دما و سر قرمزی پس از انجماد در دو کارگاه فراوری و بستهبندی مورد ردیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 
نتایج و بحث:
نتایج تیمارها نشان داد که 2 الی 5 درصد میگوها صید شده سر قرمز بودند که با بار آلی بستر ارتباط مستقیم دارد (مزرعه شماره 1 با بار آلی 13.15 درصد و مزرعه 2 با میزان 15.76 ثبت شد(. روش صید، استفاده از مکمل و متابی سولفیت بر در صد سر قرمزی تأثیر معنیدار نشان نداد ) P> 0.05 .)میزان سر قرمزی در زمان صید تا رسیدن به کارگاه فرآوری در تیمارهای حمل یونولیت به طور معنیداری از سایر تیمارها کمتر بود. میزان سر قرمزی میگوها از 47 .16 در بسکت معمولی به 3.5 در یونولیت رسید. در حمل معمولی دمای میگوها 11.77 درجه سانتی گراد و در حمل با یونولیت به 1.38 کاهش یافته است. در تیمار یخ الیه الیهای میزان درصدسر قرمزی 7.67 ثبت شد که نسبت به حمل معمولی کمتر بود. نقش عمل آوری در میزان سر قرمزی بسیار مؤثرتر از زمان پرورش و روشهای مختلف حمل و صید بود. به طوریکه میزان سر قرمزی در دو کارگاه 2.57±64.06 الی 3.12±67.50 درصد در تیمارهای مختلف ثبت شد. دمای بعد از انجماد میگوها در مرکز دو مرکز عملآوری دارای اختلاف معنی دار بود ( p < 0.05.(در کارگاه شماره یک، دمای میگوهای منجمد 0.63±10.11 -سانتی گراد و میزان سر قرمزی بهطور متوسط 2.57±64.06 ثبت شد. و در کارگاه 2 که دمای میگوهای منجمد 0.25±15.03 -سانتی گراد بود میزان سر قرمزی بهطور متوسط 3.12±67.50 ثبت شد. میزان دمای عمل آوری بین دو کارگاه عمل آوری اختلاف معنی دار نشان داد.
نتیجه گیری:
با توجه به نتایج به ترتیب اهمیت میتوان گفت میزان سر قرمزی در میگوها بیشتر از همه در کارگاه عملآوریها بهدلیل دمای باالی سردخانه اتفاق میافتد. در مرحله بعدی روش حمل میگوها از اهمیت بیشتری برخوردار بوده، به طوریکه حمل با یونولیت که بهترین پیشنهاد بوده میتواند با کاهش دمای میگو، میزان سر قرمزی را به 3.5 درصد تقلیل دهد. مدیریت صید کمترین تأثیر را در سر 1 قرمزی دارد. و کیفیت آن با اندازهگیری بار آلی بستر مشخص میشود. به عبارت دیگر با مدیریت مناسب صید 3 درصد، حمل با یونولیت 8 تا 11 درصد و فرآوری مناسب 27 الی 36 درصد، در مجموع 38 تا 50 درصد کاهش سر قرمزی میگوها را بعد از انجماد داشتیم.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

An approach to reduce the redhead syndrome in farmed shrimps in Choeibdeh Complex in Abadan

نویسندگان [English]

  • Mehrdad Mohammadidust
  • Hossein Houshmand
  • Mina Ahangarzadeh
  • Lefteh Mohseninejad
  • Fatemeh Hekmatpour
  • Farahnaz Kian Ersi
Aquaculture Research Center-South of Iran, Iranian Fisheries Science Research Institute, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Ahvaz, Iran
چکیده [English]

Introduction:
Harvesting, transporting, packaging, and storing the farmed shrimp Litopenaeus vannamei are factors that affect the quality of the shrimp Litopenaeus vannamei. The physical stress of the harvest leads to red hepatopancreas and eventually reddish color of the shrimp’s head. Vibriosis and stressful factors such as high pH of the pool and an increase in the organic load of the pool are also effective in causing the redhead syndrome. Redhead syndrome is a negative factor in the shrimp market. The aim of the study was redhead syndrome reduction strategies in the shrimp farm.
Material and methods:
Two farms were selected, each having three pools with different treatments. In the last month leading to the capture of shrimps, water parameters were measured. Different methods and speeds of transport were also measured. Transport temperature and percentage of redhead syndrome after freezing were measured and results were analyzed.
Results and discussion:
The results of different treatments showed that 2 to 5% of the harvested shrimps were redheaded, which was directly correlated with the total organic matter (TOM). The harvesting method and using supplementation and metabisulfite had no significant effect on the percentage of redheaded (P <0.05). Using styrofoam for transportation, the redhead syndrome was significantly less observed than the other treatments. Shrimp with redhead syndrome decreased from 16.47 in normal baskets to 3.5 in styrofoam. The normal transport temperature of shrimp was 11.77 °C, which decreased to -1.38°C in styrofoam transportation. In layered ice treatment, 7.67% redheaded shrimps were observed, which was less than the normal transport. The role of processing was more effective in causing redhead syndrome than the methods of culture and harvesting. The percent of shrimp with redhead syndrome were recorded in two farms 67.50±3.12 to 64.06±2.57 % in different treatments. The post-freezing temperature of shrimps at the two processing centers showed a significant difference (P <0.05). At center one, the temperature of frozen shrimp was -10.11±0.63 °C and the mean shrimps with redhead syndrome was 64.06±2.57. The mean temperature of frozen shrimp in the second processing centers was - 15.03±0.25° C and the mean number of shrimps with redhead syndrome was 67.50±3.12%.
Conclusion:
According to the results, transport and harvest management were effective in the percentage of shrimps with redhead syndrome. The best way of transport was by using styrofoam that reduced the percent of redheaded shrimps to 3.5%. Harvest management was less effective in the percentage of redhead syndrome. In other words, with good management of harvest, transport with styrofoam, and good processing, we could reduce the redheaded shrimps by 3%, 8 to 11%, and 27 to 36%, respectively, and in total 38 to 50% after freezing.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Redhead syndrome
  • Litopenaeus vannamei
  • Shrimp farm
  • Abadan
  1. Afsharnasab, M., Kakoolaki, SH. and Mohammadidoust, M., 2016. Immunity enhancement with administration of Gracilaria corticata and Saccharomyces cerevisiae compared to gamma irradiation in expose to WSSV in shrimp, in juvenile Litopenaeus vannamei: A comparative study. Fish & Shellfish Immunology,pp.21 – 33.
  2. Bailey-Brock, J.H. and Moss, S.M., 1992. Penaeid taxonomy, biology and zoogeography :Developments in aquaculture and fisheri science volume 23. p. 927.
  3. Baker, F., 1996. Effectiveness of chemical preservatives in preventing melanosis in prawns. Asean Food. 11, 51-69.
  4. Bak, L.S., Andersen, A.B., Andersen, E.M. and Bertelsen, G., 1999. Effect of modified atmosphere packaging on oxidative changes in frozen stored cold water shrimp (Pandalus borealis). Food Chemistry. 64, 169-175.
  5. Bannerman, A., 1972. Processing cod roes. Pickering & I nglis Ltd. Glasgow, Torry Advisory note, 18.p7 .
  6. Briggs, M., Funge-Smith, S., Subasinghe, R., Phillips, M., 2004. Introductions and movement of Penaeus vannamei and Penaeus stylirostris in Asia and the Pacific. RAP publication10.p70 .
  7. Eaton, A.D., Clesceri, L.S., Rice, E.W. and Greenberg, A.E., 2005. Standard methods for the examination of water and wastewater. 21th edition. American Public Health Association. Washington, DC., USA.
  8. Holme, N.A. and Mcintyre, A.D., 1984. Methods for study of marine benthos, second edition, Oxford Blackwell Scientific publication. P387.
  9. Hu, K.J. and Leung, P.C., 2006. Food digestion by cathepsin L and digestion-related rapid cell differentiation in shrimp hepatopancreas. Comparative Biochemistry and Physiology, Part B. 146, 69-80.
  10. Javaheri Baboli, M., Choi, R., Askary Sary, A. and Roomiani, L., 2012. Effect of freezing on the chemical quality changes and fatty acid composition of cultured shrimp muscle, Litopenaus vannamei . isfj. 2012; 21 (3)pp.31-44.
  11. Khanna, T., 1990. Foundation of Neural Networks. Addison-Wesley Publishing Company, USA.
  12. Lightner, D.V., Sinderman, C.J., 1998. Diseases of cultured Penaeid shrimp and prawns and control American marine aquaculture. Elsevier, USA.
  13. Mobaraki, S., Qavampour, A. and Yeganeh, V., 2018. Factors of Reduction in Shrimp culture, Shrimp and Crustacean Journal. 3(2), 815-819.
  14. Mohammadidoust, M., Afsharnasab, M., Kakoolaki, S.H., Motamedisede, F., Houshmand, H., Ahangarzadeh, M. and Mohseninejad, L., 2019. Effects of inactivated Spot White Virus with radiation on Immune Parameters and Survival Rate of White Leg Shrimp (Litopenaeus Vannamei). Journal of Aquaculture Development. 13(3),105-118.
  15. Mohseninejad, L., Houshmand, H., Ahangarzadeh, M., Mohammadidoust, M. and Ismaili Far, J., 2018. The effect of Nutrition diets containing probiotics in shrimp industry.The first National Conference on Recent Advances in Engineering and Modern Sciences of Tehran, Iran, pp.502 -506.
  16. National Standard of Iran, code (5750), 2001. shrimp, packaging and marking
  17. Novikon, V. M., 1983. Handbook of Fishery Technology, Volume 4. PVT. New Dehli, India, p.400.
  18. Rotllant, G., Arnau, F., Garcia, J.A., Rodrigues, M. and Sarda, F.و 2002. Effect of metabisulphite treatments and freezing on melanosis inhibition in Rose Shrimp Aristeusantennatus. Food Science and Technology. 8(4), 243-247.
  19. Salze. G., Mclean, E., Schwarz, M.H. and craig, S.R., 2008. Dietary mannaoling o sacchride enhances salinity tolerance and gut development of larval cobia. Aquaculture. 274 (7), 148-152.
  20. Tacon, A.G., 1995. Feed formulation and onfarm feed management. pp. 61-74.
  21. Tookwinas, S. and Songsangjinda, P., 1999. Water quality and phytoplankton communities in intensive shrimp culture ponds in Kung Krabaen Bay, Eastern Thailand. Journal of the World Aquaculture Society. 30(1), 36-45.
  22. Wahba, M., 2016. Treated calcium pectinate beads for the covalent immobilization of β-Dgalactosidase. International Journal of Biological Macromolecules. 91, 877–886.