تحلیل موانع و راهکارهای توسعه دانشگاه سبز از دیدگاه اعضای هیات علمی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده اقصاد و توسعه کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران

چکیده

سابقه و هدف:
دانشگاه سبز دانشگاهی است که در تمام فعالیت‌های خود اعم از آموزشی و پژوهشی و تمامی خدمات موجود (امور اداری، مالی، آزمایشگاه‌ها، کارگاه‌ها و...)، دیدگاه بهداشتی، ایمنی و حفاظت از محیط‌زیست را داشته و می‌تواند با استفاده کارآمد و بهینه از منابع و مواد مصرفی در تحقق اهداف توسعه پایدار جامعه مورد تاکید قرار گیرد. جهت جلوگیری از بحران‌های محیط‌زیستی و حرکت به سوی محیط‌زیست سالم، نقش موسسه‌های آموزش عالی، بسیار حایز اهمیت می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف اصلی تحلیل موانع و راهکارهای توسعه دانشگاه سبز از دیدگاه اعضای هیات‌علمی پردیس کشاورزی و منابع‌طبیعی دانشگاه تهران انجام شد.
مواد و روش‌ها:
این پژوهش از نوع پژوهش‌های مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری از نوع تحلیل عاملی تأییدی محسوب می‌شود. جامعه آماری پژوهش را اعضای هیات‌علمی پردیس کشاورزی و منابع‌طبیعی دانشگاه تهران تشکیل داده  (230 (N=  که بر اساس فرمول کوکران، 140 نفر از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی ساده برای پژوهش انتخاب شدند که از این تعداد 123 پرسشنامه وارد تجزیه و تحلیل شد. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه با نظر تعدادی از اعضای هیات‌علمی دانشگاه تهران تایید شد. برای تعیین پایایی ابزار پژوهش پیش‌آزمون صورت گرفت که مقدار آلفای کرونباخ محاسبه‌شده برای موانع و راهکارهای توسعه دانشگاه سبز به ترتیب 87/. و 89/. بود.
نتایج و بحث:
نتایج حاصل از تحلیل‌ عاملی تاییدی نشان داد که در میان مولفه‌های پنج‌گانه موانع توسعه دانشگاه سبز مولفه آموزش سبز (GE) با بار عاملی 98/0 و در میان مولفه‌های پنج‌گانه راهکارهای توسعه دانشگاه سبز مولفه پژوهش سبز (GR) با بار عاملی به میزان 78/0 بیشترین نقش را در تبیین موانع و راهکارهای توسعه دانشگاه سبز از دیدگاه اعضای هیات علمی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران دارا هستند.
نتیجه‌گیری:
در مجموع نتایج پژوهش نشان داد که موانع و راهکارهای متعددی توسعه دانشگاه سبز تاثیر دارند که براساس یافته‌های تحلیل عاملی، این عوامل، برای موانع به ترتیب اهمیت آموزش سبز، سیستم مدیریتی دانشگاه سبز، سیستم منابع انسانی سبز، پژوهش سبز، و سیستم مدیریت محیط‌زیستی بودند و برای راهکارها به ترتیب اهمیت پژوهش سبز، سیستم مدیریتی دانشگاه سبز، سیستم مدیریت محیط‌زیستی، سیستم منابع انسانی سبز و آموزش سبز بودند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The study of the barriers and strategies of the green university development as perspective of faculty members in university college of agriculture and natural resources, University of Tehran

نویسندگان [English]

  • Niloofar Salaki
  • Hamid Movahed Mohammadi
  • Abdolmotaleb Rezaei
  • Seyed Saadat Musavi Bahram Abadi
Department of Agriculture Extension and Education, Faculty of Agriculture Economic and Development, College of Agricultural and Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran
چکیده [English]

Introduction:
A green university is a university that considers health, safety and environmental matters in all its activities, including education, research, and all existing services (e.g., administrative, financial, laboratories, workshops). This kind of university can efficiently use resources and consumables to achieve the goals of sustainable development of the community. To prevent environmental crises and move to a healthy environment, the role of higher education institutions is very important. The present study was conducted with the main purpose of analyzing the barriers and strategies for developing the green university from the viewpoint of faculty members of the College of Agriculture and Natural Resources of the University of Tehran.
Material and methods:
This research is a research based on Structural Equation Modeling which was performed by confirmatory factor analysis. The statistical population of the study consisted of faculty members of the College of Agriculture and Natural Resources of the University of Tehran (N=230). Based on the Cochran formula, 140 people were selected by simple random sampling method, from which 123 questionnaires were selected for the analysis. A researcher-made questionnaire was used to collect data. Validity of the questionnaire was confirmed by the opinion of some faculty members of the University of Tehran. To determine the reliability of the research tools, a pre-test was used. The calculated Cronbach's alpha for the barriers and strategies for the development of the Green University were 0.87 and 0.89, respectively.
Results and discussion:
The results of the confirmatory factor analysis showed that among the five factors of the green building development barriers, the green education component (factor loading = 0.98), and among the five components of the green campus development strategies, the green research component (factor loading coefficient = 0.88) had the most important role in explaining the barriers and development strategies of green campus from the viewpoint of the faculty members of the College of Agriculture and Natural Resources of the University of Tehran.
Conclusion:
Overall, the results of this study showed that there are many effective barriers and strategies for the development of the green university. Based on the findings of the factor analysis, for barriers, green education, green university management system, green human resources system, green research, and environmental management system were the most important factors, respectively. Also, for the strategies, the green research, green university management system, environmental management system, green human resources system, and green education were the most important factors, respectively. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Green University
  • Environmental sustainabe
  • Green management
  • Faculty

مراجع

  1. Alavi Moghadam, M.R., 2004. Developing a suitable model for the Green University. Environmental Protection Agency. https://www.doe.ir/ (In Persian with English abstract).
  2. Faham, E., 2012. Investigating mechanisms for improving sustainability competencies of agricultural students and natural resources. Ph.D. Thesis. University of Tehran (In Persian with English abstract).
  3. Frahmand, M., Shokohi Far, K. and Sayar Khalaj, H., 2014. Investigation of social factors affecting environmental behaviors (Case study: Citizens of Yazd City). Urban Sociological Studies (Urban Studies). 10(4), 109- 140 (In Persian with English abstract).
  4. Geng, Y., Kebin, X. and Tsuyoshi, F., 2012. Creating a “green university” in China: a case of Shenyang University. Journal of Cleaner Production. 61, 13-19.
  5. Hooi, K., Fadzil, H. and Masnizan Che, M., 2012. An exploratory study of readiness and development of Green University framework in Malaysia. Social and Behavioral Sciences. 6(50), 525- 536.
  6. Lee, J.C.K. and Efird, R., 2014. Introduction: Schooling and education for sustainable development (ESD) across the Pacific. In Schooling for sustainable development across the Pacific. Springer, Dordrecht (pp. 3-36).
  7. .Lukman, R., Tiwary, A. and Azapagic, A., 2009. Towards greening a university campus: The case of the University of Maribor, Slovenia. Resources, Conservation and Recycling. 11(53), 639-644.
  8. Maleki Nia, A., 2014. Designing a sustainable University assessment model at Tehran University. Ph.D. Thesis. Department of Education Planning University of Tehran (In Persian with English abstract).
  9. Maleki Nia, E., Bazargan, A., Vaezi, M. and Ahmadian, M., 2014. Identification and prioritization of sustainable University components. Quarterly Journal of Research and Planning in Higher Education. Period 20, number 3, University of Tehran. (In Persian with English abstract)
  10. Saraei, H., 2003. An Introduction to Sampling in Research. Samt Press, Tehran, Iran. . (In Persian with English abstract).
  11. Savelyeva, T. and McKenna, J.R., 2011. Campus sustainability: Emerging curricula models in higher education. International Journal of Sustainability in Higher Education. 1(12), 55-66.
  12. Tan, H., Chen, S., Shi, Q. and Wang, L., 2014. Development of green campus in China. Journal of Cleaner Production. 64, 646-653
  13. The Third Five-Year Plan of Tehran University. 2016-2020. Deputy of Planning and Information Technology, Office of the Program, Budget and organizational transformation (In Persian).
  14. Wang, M.,2006. Green university and education for sustainable development. Beijing: Geological Publishing House (in Chinese).
  15. World Bank, 2007. What is Sustainable Development. Website: http://www.worldbank. org/depweb/english/sd.html, accessed 2 May 2007.
  16. Yuan, X., Zuo, J. and Huisingh, D., 2013. Green Universities in China what matters? Journal of Cleaner Production. 61, 36- 45.
  17. Yuan, X. and Zuo, J., 2013. A critical assessment of the higher education for sustainable development from students’ perspectives a Chinese study. Journal of Cleaner Production. 48, 108-115.
  18. Zhao, W. and Zou, Y., 2015. Green university initiatives in China: A case of Tsinghua University. International Journal of Sustainability in Higher Education. 4(16), 491- 506.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار