بررسی و مقایسه غلظت و پراکنش الیاف آزبست در مناطق مسکونی ، تجاری و معابر ترافیکی در شهرتهران

نوع مقاله : مقاله کوتاه

نویسندگان

1 دانشگاه آزاد اسلامی،

2 دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

چکیدهامروزه شهر تهران به واسطه ترافیک و استفاده غیرضروری از خودروهای شخصی به یکی از شهرهای آلوده دنیا تبدیل شده است. علاوه بر انتشار بسیاری از گازهای آلاینده و ذرات معلق، وجود الیاف آزبستی نیز در هوای شهر تهران دور از ذهن نیست. در این تحقیق اندازه‎گیری غلظت آزبست طی یک سال (92-1391 )در ماه­های مختلف و نقاط معینی در شهر تهران  انجام شد. در این مدت  غلظت آزبست در 200 نمونه در حدود 50 ایستگاه سنجش در مناطق مسکونی، تجاری - اداری و ترافیکی با توجه به سال، فصل، ماه و منطقه، مورد تحلیل قرار گرفت. نمونه‎برداری، آنالیز و تعیین میزان غلظت آزبست مطابق با روش نایوش انجام شد.  بر این اساس برای جمع‎آوری نمونه­ها، از 5 دستگاه پمپ­های فردی با دبی 4 لیتر بر دقیقه استفاده شد و در مدت 8 تا 12 ساعت در طی روز، نمونه­ها بر روی فیلترهای غشایی با قطر 25 میلی‎متر جمع­آوری گردید. نمونه­ها پس از آماده‎سازی در آزمایشگاه معتمد آ‌زبست با استفاده از میکروسکوپ فازکنتراست و پولاریزان تعیین مقدار شدند. نتایج حاصل از میانگین غلظت آزبست در نمونه­ها‎، با نتایج ارایه شده از سوی سازمان جهانی بهداشت در آمریکا در سال 1998( 5-10 × 5 فیبر برمیلی‎لیتر به عنوان استاندارد) مقایسه شد و در نهایت نتایج طبق مقایسه‌های آماری و با استفاده از نرم افزارسرفر تحلیل گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین میزان غلظت آزبست (009/0 فیبر در میلی‎لیتر) در فصل زمستان مشاهده شد. میانگین غلظت این الیاف (0045/0 فیبر در میلی لیتر )در ماه اسفند از سایر ماه‌های اندازه‌گیری شده بیشتر بود. این در حالی است که غلظت این آلاینده در شهرهای نسبتا پاک 00005/0 فیبر در میلی‎لیتر می‎باشد. بررسی نتایج حاصله بیانگر بیشترین غلظت الیاف آزبست در ماه‎های پایانی سال و درمعابر ترافیکی می‎باشد. 

کلیدواژه‌ها


  1. منابع
  2. Tehran ambient asbestos assessment reports. Air Quality Control Company; 2010; 2011; 2012 [In Persian].
  3. Marryoryad H V, Bofetta P, Pisani P. Assessment of airborne asbestos exposure at an asbestos cement sheet and pipe factory in Iran. Regulatory Toxicology and Pharmacology; 2011; 60:200–205.
  4. Kakooei H, Yunesian M, Marioryad H, Azam K. Assessment of airborne asbestos fiber concentrations in urban area of Tehran, Iran. Air Qual Atoms Health; 2009; 2:39-45.
  5. Ambient air determination of inorganic fibrous particles: Scanning electron microscopy method. British Standard BS ISO 14966; 2002.
  6. Dodson R F, Hammar S P, Poye L W. A technical comparison of evaluating asbestos concentration by phase-contrast microscopy (PCM), scanning electron microscopy (SEM), and analytical transmission electron microscopy (ATEM) as illustrated from data generated from a case report. Inhalation Toxicol; 2008; 20: 723–732.
  7. Method for the determination of airborne asbestos fibers and other inorganic fibers by scanning electron microscopy. AIA(Asbestos International Association) Health and Safety Pub RTM; 1984.
  8. Determination of airborne fiber number concentrations. WHO; Geneva; 1997:1- 50.
  9. NIOSH manual of analytical method, 4th ed. U.S. Department of Health, Education and Welfare, Cincinnati. NIOSH; 1989; Method 7400.
  10. Guide to Occupational Exposure Values. American Conference of Governmental Industrial Hygienists (ACGIH); 2010.
  11. Asbestos and other natural mineral fibers. WHO Geneva; 1986; 11(53).