تهدیدهای زیست محیطی دریای مازندران و نقش کنوانسیون تهران در مقابله با آن

نوع مقاله : Original Articles

نویسندگان

1 گروه مطالعات منطقه ای، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان

2 دانشجوی دکترای روابط بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، داﻧﺸﮕﺎه داﻧﺸﮕﺎه داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واحد علوم و تحقیقات

چکیده

دریای مازندران به عنوان بزرگ ترین دریاچه جهان، به یکی از مهم ترین مناطق استراتژیک جهان در سال های اخیر تبدیل شده است اما فعالیت های انسانی و بهره برداری پرشتاب تخریب اکوسیستم طبیعی ، آلودگی محیط زیست آن را به دنبال داشت. کنوانسیون محیط زیست دریای مازندران به عنوان نمادی از همکاری های مشترک بین کشورهای ساحلی این دریاچه، به منظور مقابله با مشکلات زیست محیطی آن در تهران به امضا رسید. کشور ساحلی دریای مازندران با آگاهی از تخریب نگران کننده محیط زیست این دریا، با تایید اهمیت همکاری دولت های ساحلی با سازمان های بین المللی مربوط و با هدف حفاظت و نگهداری محیط زیست دریای مازندران این کنوانسیون را امضا کردند. کنوانسیون تهران می تواند ابزار موثر حقوقی برای مبارزه با آلودگی دریای مازندران باشد . دریای مازندران یک دریای بسته است که اصول عام حقوق دریاهای کنوانسیون حقوق دریاها در مورد آن اعمال نمی شود . واقعیت این است که سرعت رشد و گسترش تهدیدهای زیست محیطی از سرعت همکاری های محیط زیستی در پیرامون آن بیشتر است. عمده ترین چالش پیش روی کنوانسیون تهران شکل گیری رژیم حقوقی دریای مازندران می باشد ، که هنوز به نتیجه ا ی نرسیده است. در این مقاله با تبیین مشکلات زیست محیطی دریای مازندران روند شکل گیری کنوانسیون تهران، محتوا و اهمیت آن مورد بررسی قرار می گیرد. هدف از این پژوهش آشکار ساختن ظرفیت های اجرایی این کنوانسیون برای کاهش تهدیدهای زیست محیطی دریای مازندران است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Ecological Threats in the Caspian Sea and the Role of the Tehran Convention

نویسندگان [English]

  • Elaheh Koolaee 1
  • , Mahnaz Goudarzi 2
1 Department of Regional Studies, University of Tehran
2 Ph.D Student International Relations Department, Faculty of Law and Political Sciences, Islamic Azad University Science and Research Branch of Tehran
چکیده [English]

In recent years, the Caspian Sea has become one of the most important strategic areas of the world. However, in spite of its economic potential, the huge exploitation of its reserves along with an increase of the presence of different industrial plants in the sea have caused many problems for its ecology and the environment. The Convention of Tehran to protect the Caspian Sea, as a symbol of regional cooperation, has been adopted by the coastal countries in order to limit the increasing trend of destruction of the sea. Littoral states of the Caspian Sea have ratified this Convention, emphasizing the importance of regional cooperation in saving the Caspian Sea and the necessity of cooperation with related international organizations. This Convention can provide a legal framework to restrict pollution to the Caspian Sea. The fact is that the trend of destruction is faster than the level of environmental cooperation. In this article, by considering the environmental threats for the Caspian Sea, the authors will survey the history and the process of formation of the Tehran Convention. The goal of this article is to identify the capacity of this Convention to decrease the environmental threats to the Caspian Sea.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords:Caspian Sea
  • Environmental threats
  • Tehran Convention
  • Caviar
  • Legal regime