کاهش تغییر آب‌ و‌ هوای جهانی و بایستگی‌های برنامه‌ریزی شهری؛ طرح مسئله‌ای برای کلان‌شهر تهران

نوع مقاله : Original Articles

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬید بهشتی، تهران

2 استادیار گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم زمین، داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬید بهشتی، تهران

چکیده

تغییر آب ­و ­هوایی در حال تبدیل ­شدن به مهم‌ترین چالش  قرن 21 است که از دلایل اصلی آن، انتشار گازهای گلخانه‌ای می­باشد. شهرها بیش‌ترین میزان انرژی جهان را مصرف کرده و در پی آن نسبت بزرگی از گازهای گلخانه‌ای را تولید می‌کنند. با ­این­حال، شهرها می‌توانند با توجه به محیط نوآورانه و نقش مدیریت محلی در استفاده از ظرفیت کنش‌گران بخش خصوصی و جامعه مدنی در رویکرد کاهش تغییر آب ­و هوایی پیش‌تاز باشند. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی است و برای تجزیه و تحلیل یافته­ها از بخش­های چهارگانه برنامه‌ریزی شهری در ارتباط با کاهش تغییر آب ­و­ هوا شامل توسعه شهری، محیط ساخته شده، زیرساخت­ها و حمل­و­نقل همراه با مقایسه تجارب شهرهای مختلف جهان استفاده شده است. کلان‌شهر تهران به‌دلیل الگوی تولید، توزیع و مصرف بر مبنای سوخت‌های فسیلی و سبک زندگی مرتبط، سرانه بالایی در انتشار گازهای گلخانه‌ای دارد که آن را به بزرگ‌ترین کانون انتشار این گازها بدل کرده است. اگرچه، اقدامات قابل توجهی توسط مدیریت شهری، عمدتاً برای گسترش حمل و نقل عمومی صورت گرفته است، هم‌چنان اقدامات گسترده­تری در تمامی ابعاد برنامه­ریزی شهری همراه با دگرگونی سبک زندگی ضروری است که اولویت این اقدامات در این نوشتار اشاره شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Mitigating Global Climate Change and Urban planning Implications: A Problem Statement for Tehran Metropolis

نویسندگان [English]

  • Ali Mohammadnejad 1
  • Mozaffar Sarrafi 2
1 PhD Student in Geography and Urban Planning, University of Shahid Beheshti, Tehran
2 Assistant Professor, Department of Human Geography, Faculty of Earth Sciences, University of Shahid Beheshti, Tehran

مراجع

  1. Bertaud A, Lefevre B, Yuen B. GHG emissions, urban mobility and efficiency of urban morphology: A hypothesis, http:// www-wds.worldbank.org/.../626960PUB0Citi000public00BOX361489B.pdf, (accessed: November 2, 2012)
  2. Bulkeley H, Schroeder H, Janda K, Zhao J, Armstrong A, Chu Y, Ghosh S. The role of institutions, governance and urban planning for mitigation and adaptation, http:// www wds.worldbank.org/.../626960PUB0Citi000public00BOX361489B.pdf, (accessed: November 2, 2012)
  3. Bulkeley H, Schroeder H. Beyond State/non-State Divides: Global Cities and the Governing of Climate. European Journal of international Relations; 2011; 18(7): 1- 24
  4. Corburn J. Cities, Climate Change and Urban Heat Island Mitigation: Localizing Global Environmental Science. Urban Studies; 2009; 46(2): 413–427
  5. Dodman D. Blaming cities for climate change? An analysis of urban greenhouse gas emissions inventories. Environment and Urbanization; 2009; 21(1): 185–201
  6. Elaine B, Dorothy M, Michael S. Understanding Local Adoption and Implementation of Climate Change Mitigation Policy. Urban Affairs Review; 2011; 47(3): 433– 457
  7. HAMSHAHRI Newspaper, Tehran produces waste more than global average. Vol. 22, No. 6226, Monday. Aprill. 14, 2014. [In Persian]
  8. Lindfield M. Cities: A Global Threat and a Missed Opportunity for Climate Change, Environment and Urbanization Asia; 2010; 1(2): 105–129
  9. Prasad N, Ranghieri F, Shah F, Trohanis Z, Kessler E, Sinha R. Climate Resilient Cities: A Primer on Reducing Vulnerabilities to Disasters. Washington, D.C: World Bank; 2009. P.157
  10. Roberts D. Thinking globally, acting locally -- institutionalizing climate change at the local government level in Durban, South Africa. Environment & Urbanization; 2008; 20(2): 521–537
  11. Satterthwaite D. “Cities” contribution to global warming: Notes on the allocation of greenhouse gas emissions. Environment and Urbanization; 2008; 20(2): 539–549
  12. Satterthwaite, D. the Contribution of Cities to Global Warming and their Potential Contributions to Solutions. Environment and Urbanization ASIA; 2010; 1(1): 1–12
  13. Schreurs M. From the Bottom up: Local and Sub national Climate Change Politics. The Journal of Environment & Development; 2008; 17 (4): 343-355
  14. Spivak J. Top 10 Global Cities with Lowest Greenhouse Gas Emissions, http://urbanland.uli.org/articles/2011/nov/spivakglobal, (accessed: November 17, 2011)
  15. Tehran Information and Communication Technology Organization, Tehran city statistics. Information and Communication Technology Organization Publishing; 2010.p390. [In Persian]
  16. Tehran Municipality. The measures and regulations for the detailed plan of Tehran city. Tehran, Iran, Deputy of Urban Planning and Architecture of Tehran Municipality publishing; 2012. P. 64. [In Persian]
  17. Tehran Municipality of Transportation and Traffic Organization. Tehran urban transportation information. Municipality publishi; 2011.p56. [In Persian]
  18. Tehran Urban Planning & Research Center. Tehran City State of Environment: (SoE). Tehran, Iran, Tehran Urban Planning & Research Center publishing; 2011. P. 273. [In Persian]
  19. UN-Habitat. Planning Sustainable Cities: Global Report on Human Settlements. London: Earthscan; 2009. P. 306.
  20. UN- Habitat. Cities and climate change: Global report on human settlements. London & Washington, DC: Earthscan; 2011a. P. 279.
  21. UN- Habitat. Planning for climate change: A strategic, value-based approach for urban planner. London & Washington, DC: Earthscan; 2011b.p.197.
  22. Wagner A. Urban Transport and Climate Change Action Plans: An Overview on Climate Change Action Plans and Strategies from all Continents. Germany, GTZ: Sustainable Urban Transport Project publishing (SUTP); 2009.p.127.
  23. Wu J, Zhang Y. ‘Olympic Games promote the reduction in emissions of greenhouse gases in Beijing’. Energy Policy; 2008; 36(9): 3422–3426
  24. Ye Q, Ma L, Zhang H, Li H. Translating a Global Issue Into Local Priority: China's Local Government Response to Climate Change. The Journal of Environment Development; 2008; 17 (4): 379- 400
فصلنامه علوم محیطی
دوره 12، شماره 1
فروردین 1393

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار