تخمین زمان ریزش پدیده چند روز غباری با استفاده از همبستگی داده‌های PM10 و داده‌های شیدسنج خورشیدی

نوع مقاله : Original Articles

نویسندگان

1 دانش آموخته کارشناسی ارشد فیزیک، دانشکده فیزیک، دانشگاه زنجان، زنجان

2 دانشیار گروه فیزیک، دانشکده فیزیک دانشگاه تحصیلات تکمیلی در علوم پایه زنجان و عضو پژوهشکده تغییر اقلیم دانشگاه تحصیلات تکمیلی د رعلوم پایه زنجان، زنجان

3 استادیار گروه فیزیک، دانشکده فیزیک، دانشگاه زنجان و عضو پژوهشکده تغییر اقلیم دانشگاه تحصیلات تکمیلی د رعلوم پایه زنجان، زنجان

چکیده

امروزه آلودگی هوای مناطق شهری به یک معضل اجتماعی در مجامع بشری تبدیل‌شده و بنابراین وسایل و ابزارهای متنوعی برای اندازه‌گیری آلاینده‌ها مورداستفاده قرارگرفته است. ازجمله‌ این وسایل دستگاه اندازه‌گیری ذرات معلق در محل و دستگاه‌های سنجش از راه دور زمین پایه است. ما در این کار زمان ریزش گردوغبار در شهر زنجان را برای چند روز غباری با استفاده از داده‌های به‌دست‌آمده از دستگاه زمینی نمونه‌برداری هواویزها و دستگاه شیدسنج خورشیدی تخمین زده‌ایم. ذرات معلق کوچک‌تر از 10 میکرومتر (PM10[i]) با استفاده از اندازه‌گیری دستگاه زمینی در ارتفاع 3 متری از سطح زمین به‌دست‌آمده است درحالی‌که عمق اپتیکی هواویزها ([ii]AOD) که معرف میزان هواویزها در ستون قائم جو می‌باشد، توسط دستگاه شیدسنج خورشیدی به‌دست‌آمده است. با توجه به نمودار ضریب همبستگی ذرات معلق کوچک‌تر از 10 میکرومتر و عمق اپتیکی هواویزها در روزهای غباری نهم، دهم، بیست‌وچهارم و بیست‌وپنجم ماه ژوئن 2010 به ترتیب مقدار بیشینه‌ای در 2، 6، 3 و 3 ساعت قبل مشاهده گردید و این بدین معنی است که در روزهای فوق به ترتیب 2، 6، 3 و 3 ساعت طول کشیده تا گردوغبار به سطح زمین ریزش کند.  

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Estimate of the Time of Downfall Phenomenon Dusty Days Using the Correlation of Pm10 Data and Sunphotometer Data

نویسندگان [English]

  • Samira Zolfaghari Nik Anjam 1
  • Hamid Reza Khalesifard 2
  • Yousefali Abedini 3
1 MSc. Student of Physics, Faculty of Physics, University of zanjan, zanjan
2 Associated Professor, Department of Physics, Faculty of Physics, Institute for Advanced Studies in Basic Sciences, Zanjan
3 Assistant Professor, Department of Physics, Faculty of Physics, University of zanjan, Zanjan

مراجع

  1. Seinfeld H, Pandis N. Atmospheric chemistry and physics, From air pollution to climate change. New York; 1998.
  2. Mofidi A, Jaafari S. Examine the role of regional atmospheric circulation over the summer dust storms occurring in the South West of Iran in the Middle East. faculty of agriculture and Natural Resources Khuzestan Ramin, First International Congress of dust phenomena and deal with its devastating consequences; 2011.[In Persain]
  3. Prospero J.M, et al. Environmental characterization of global sources of atmospheric soil dust identified with the nimbus 7 total ozone mapping spectrometer (TOMS) absorbing aerosol product: Reviews of Geophysics; 2002.
  4. Luminita F, Sabina S. Study of the correlation between the near-ground PM10 mass concentration and the aerosol optical depth: Journal of Atmospheric and Solar-Terrestrial Physics.; 2011.
  5. Prospero JM. The atmospheric transport of particles to the ocean, In: V. Ittekkot, P. Schafer, S. Honjo, PJ. Depetris, Particle flux in the ocean. Wiley, Chichester; 1996.p. 19-52.
  6. Torres-Padron ME, Gelado-Caballero MD, Collado-Sanchez C, Siruela-Matos VF, Cardona-Castellano PJ, Hernandez-Brito JJJ. Variability of dust inputs to the CANIGO zone, Deep Sea Res II ;2002.p. 49:3455-3464.
  7. Zhao TL, Gong SL, Zhang XY, McKendry IG, Modeled size aggregated wet and dry deposition budgets of soil dust aerosol during ACE-Asia, implications for trans-Pacific transport. Geophysics Res ;2003.p. 108-123.
  8. Sarthou G, et al. Atmospheric iron deposition and sea-surface dissolved iron concentrations in the eastern Atlantic Ocean, Deep Sea Res I ;2003.p. 50:1339-1352.
  9. Goossens D. Field experiments of Aeolian dust accumulation on rock fragment substrata. Sedimentology; 1995.p. 42:391-402.
  10. Gillette DA. Environmental factors affecting dust emission by wind, In: C. Morales, Saharan dust. Wiley, Chichester;1979.p. 71-91.
فصلنامه علوم محیطی
دوره 12، شماره 1
فروردین 1393

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار