جستجوی میان دانشی بین طبیعت ، فرهنگ و تاریخ در مناظر باستانی ایران

نوع مقاله : Original Articles

نویسندگان

1 گروه مهندسی طراحی محیط، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکترای برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

چکیده

مناظر باستانی پارسه و پاسارگاد در دشت فروردین ودشت مرغاب استان فارس ، دو شهر باستانی متعلق به دوران امپراطوری هخامنشی (330- 560 پیش از میلاد) هستند. حرایم حفاظتی کنونی پارسه و پاسارگاد بدون بررسی و مطالعه ویژگی های طبیعی و منظر فرهنگی بعنوان معیار اصلی در شکل گیری و توسعه این محوطه ها، تعیین شده است. منطقه مابین پارسه تا پاسارگاد در طول رودخانه سیوند و دره تنگ بلاغی با نشانه های طبیعی ، تاریخی و فرهنگی نمایانگر تداوم تاریخ ، طبیعت و فرهنگی است که پارسه و پاسارگاد تنها محوطه های کوچکی از این منظر یکپارچه می باشند. در این تحقیق نتایج زیر بدست آمده است : 1) مطالعه تاریخ ، طبیعت و فرهنگ منطقه ، منجر به تعیین حریم حفاظتی منظر فرهنگی پارسه - پاسارگاد به عنوان یک منظر یکپارچه شده است 2) تعیین منظر فرهنگی در منطقه پارسه - پاسارگاد 3) عشایر قشقایی نیز به عنوان یک معیار منظر فرهنگی در ایران با قدمت چند هزار سال

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Multidisciplinary Analysis of Nature, Culture and History in the Archeological Landscape of Iran

نویسندگان [English]

  • Homa Irani Behbahani 1
  • Behrang Bahrami 2
  • Firoozeh Agha Ebrahimi Samani 2
1 Department of Environmental Enjineering Design, Faculty of Environment, University of Tehran
2 h.D .Student, Environmental planning, Faculty of Environment, University of Tehran
چکیده [English]

Parse (Persepolis) in Farvardin plain and Pasargadae in Marghab plain (two ancient cities in Fars Province) are well-known World Heritage archeological sites dating back to the Achaemenid period (560-330 BC), located in South-Central Iran. The present protective buffers for each site have been defined without any consideration of the natural and cultural landscapes that are the major criteria playing unique roles in their development. The area between Parse and Pasargadae along the Sivand River and Tang-e Bolaghi valley hosts significant natural, cultural and historical landscapes in which the above mentioned two sites are only two small representative heritages among the vast integrated landscape indicatinga spatial-temporal-cultural association .The results of this study are: (1) By studying the historical, natural and cultural context and consistency of Parse- Pasargadae region, the identification of a more suitable protective margin for Parse- Pasargadae, cultural landscape as a unified concept and also to prevent its destruction. (2) Identifying criteria for the cultural landscape (3) Recognition that the Qashqa'i pastoralists are a special Persian cultural index that has preserved this culture for thousands of years.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Parse - Pasargadae
  • Achaemenid period
  • Historical and natural flows
  • Natural landscape
  • Cultural landscape