امروزه میراث فرهنگی بعنوان یک عامل محیط زیست پذیرفته شده است بطوریکه ارزیابی تاثیرات فعالیت های مختلف بر آن از جمله گردشگری اهمیت زیادی دارد. هدف این مقاله بررسی و مشخص نمودن روند کلی رفتار ساکنان یک شهر تاریخی که میراث فرهنگی جهانی است نسبت به توسعه گردشگری می با شد. فرض اصلی این است که تاثیرات محیط زیستی تنها نباید به تاثیرات اکوسیستمی خلاصه شود بلکه باید آنرا بر لایه های اجتماعی محلی هم مورد توجه قرار داد. از این منظر، این مقاله اولین تحقیق برتاثیرات اجتماعی یک شهر تاریخی در ایران با اندازه گیری رفتار جامعه مهمان پذیر در رابطه با توسعه گردشگری را نشان میدهد. اولین هدف در اینجا ایجاد چارچوب مطالعه ای نظری و عملی برای شهر اصفهان میباشد. تا در آینده با آن بتوان تجزیه و تحلیل مقایسه ای از رفتار اجتماعی بدست آوریم یک نمونه از میان مردم محلی انتخاب گردید، و تجزیه و تحلیل رگرسیونی بکار برده شد تا کاوش بعمل آید که چه اندازه ای این رفتارها در رابطه با توسعه گردشگری وجود دارد و آیا خصوصیات اقتصادی – اجتماعی و جمعیتی می تواند یک شاخص مفیدی برای ارزیابی این رفتارها باشد.
)