حقوق محیط زیست در دور آنتروپوسِن (نو-انسانی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه حقوق بشر، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

2 گروه حقوق محیط زیست، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

سابقه و هدف:
در سالهای گذشته، کارگروه آنتروپوسن، به سرپرستی یان زالاشوویچ، با انتشار مقاله های زیاد، مهم ترین نقش را در تعریف و توجیهدور آنتروپوسن (نو-انسانی) از منظر علوم تجربی داشته است. ویداس از جمله مهم ترین نویسندگانی است که درباره ی ارتباط میان دور آنتروپوسنبا حقوق بین الملل مطالبی را به نگارش درآورده است. پژوهش کنونی با هدف بیان مطالب بنیادین در این زمینه و توسعه ی مفاهیم مرتبط با حقوقمحیط زیست در عصر جدید انجام شده است که پیشینه ای در مقاله ها با زبان فارسی ندارد. همچنین، مقاله ی حاضر به دنبال نشان دادن رابطه یقوی میان یافته های علوم پایه و اصول کلیّ حقوق محیط زیست است.
مواد و روش ها:
در این مقاله، واپسین یافته های علمی در کنار رویکردهای نوین حقوقدانانِ محیط زیست مورد بررسی قرار می گیرد.تغییرات محیط زیستی اخیر در سطح جهان، نشان می دهد که زمین احتمالاً وارد یک «دورِ » زمین شناختی نوین، زیرِ سلطه ی انسان شدهاست. دو موضوع تنوّع زیستی و تغییرات اقلیمی، مهم ترین بخش هایی هستند که حقوق محیط زیست در عصر نوین از آن ها حمایت می کند.زیرا به شدّت از آثار منفی دگرگونی بوم سازگان کره زمین در آنتروپوسن آسیب دیده اند.
نتایج و بحث:
بسیاری از حقوقدانان، موضوع های حقوق محیط زیست و حکمرانی را محصول دور پایدار هولوسن می دانند که در آن، درکرابطه ی انسان و محیط زیست ساده تر به نظر می آمد و مرکزیت انسان و دولت ها کم کم در آن تثبیت گردیده است. در حالی که در دورآنتروپوسن، پایداری و قابلیت پیش بینی کمتری وجود دارد و برای بازگرداندن یکپارچگی به محیط زیست زمین، رویکرد «بوم-مرکز » بایدجای رویکرد مبتنی بر «محوریت انسان یا دولت ها » را در قوانین و معاهدات بگیرد.
نتیجه گیری:
یکی از اصولی که در عصر کنونی باید در حقوق بین الملل مورد تأکید قوانین بین المللی باشد، پذیرش «مسؤولیت » برایحفظ یکپارچگی محیط زیست زمین است. اگر اصلِ «حاکمیت دائمی دولت ها بر منابع طبیعی خود » یک قاعده ی آمره در حقوقبین الملل دانسته شود، باید، در مقابل، «مسؤولیت دولت ها بر حفاظت از منابع طبیعی » و یا «حفظ یکپارچگیِ بوم شناختی » نیز تکلیفی جدّی برای آن ها به شمار بیاید. پیشنهاد می شود اعلامیه ای در زمینه ی اصول بنیادین حقوقِ محیط زیست ارائه شود تا در آن، اصولراهنمای بشر در زمینه ی حقوق و تکالیفاش در ارتباط با محیط زیست در عصر حاضر تدوین گردد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Environmental law in Anthropocene epoch

نویسندگان [English]

  • Janet Blake 1
  • Amir Panahande Somarein 2
1 Human Rights Department and Environmental Law, Faculty of Law, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
2 Department of Environmental Law, Faculty of Law, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Introduction:
In recent years, the ‘Anthropocene Working Group’ under Jan Zalasiewicz’s direction, has played an extremely significant role in the explanation of the ‘Anthropocene epoch’ from a scientific point of view, by publishing numerous articles on this issue. Among the authors of these papers, Vidas is one of the most important lawyers who has published papers concerning the relationship between the Anthropocene and international law. This article aimed to explain introductory subjects about the Anthropocene and their connection with environmental law, which has no history in the Persian language literature. 
Material and methods:
In this paper, the latest scientific data along with new approaches used by environmental lawyers will be studied. Recent global environmental changes suggest that the Earth has arrived at a new geological epoch under the influence of mankind. ‘Biodiversity’ and ‘climate change’ are two subjects that are mostly protected by environmental law in this new epoch since they are severely affected by the consequences of changes in the Earth’s ecosystem.
Results and discussion:
Many lawyers believe that environmental law and governance issues are the result of the ‘Holocene’ stability, and understanding the relationship between human beings and the environment seemed relatively simple and the centrality of humans and governments was fixated. While in the Anthropocene epoch, there is less stability and predictability, and in order to restore the integrity to the Earth’s ecosystem, giving centrality to human governments must be replaced with an ‘eco-centric’ approach in international and national laws.
Conclusion:
One of the principles that should be emphasized in international treaties is taking responsibility for the conservation of the environment’s integrity. If the principle of ‘sovereignty over natural resources’ is a Jus Cogens in international law, then the state’s responsibility towards the ‘conservation of natural resources’ and ‘safeguarding the ecological integrity’ should be a strong obligation. This paper proposes that a declaration on fundamental principles of environmental law should be presented, in which some guiding principles regarding the rights and duties of humankind in relation to the environment in the new epoch could be codified.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Anthropocene
  • International environmental law
  • Ecological integrity
  • Climate change
  • Common responsibility
  • Jus Cogens

مراجع

  1. Boenigk, J., Wodniok, S., Glücksman, E., 2015, Biodiversity and Earth’s history, Springer, Berlin, p.4.
  2. Crutzen, P., Steffen, W., 2007, The Anthropocene: Are humans now overwhelming the great forces of nature?
  3. Ambio. 36 (8), 614-621.
  4. Edgeworth, M., Richter D., Waters, C., Haff, P., Neal, C., Price, J., 2015, Diachronous beginnings of the Anthropocene, The Anthropocene Review. 2 (1), 33-58.
  5. Fan, J, Hou, X, 2016, International Chronostratigraphic Chart, International Commission on Stratigraphy, June
  6. , 2016 at: http://www.stratigraphy.org.
  7. K.J. Gaston, J.I. Spicer, 2004, Biodiversity, An Introduction, 2nd Ed, p.2.
  8. Gonzalez, C.G., 2015, Bridging the North-South Divide: International Environmental Law in the Anthropocene, 32. Pace Envtl. L. Rev. 407.
  9. Houck, O., 2012, Welcome to the Anthropocene: The Future of Environmental Law and Policy, The Environmental Forum, Jul/Aug, 6-7.
  10. Houghton, D., 2002, Introduction to Climate Change: Lecture Notes for Meteorologists, WMO-No. 926, Secretariat of the World Meteorological Organization, Geneva– Switzerland, pp.3-4
  11. International Commission on Stratigraphy, (2014) International Chronostratigraphic Chart, at: http://www.stratigraphy. org/ICSchart/chronostratchart 2014-10.pdf
  12. Keith, D.W., 2000, Geoengineering the Climate: History and Prospect, 25 ANN. REV. ENERGY & ENv’T, 245-247.
  13. Kim, R.E. and Bosselmann, K., 2013, International Environmental Law in the Anthropocene: Towards a Purposive System of Multilateral Environmental Agreements, Transnational Environmental Law / 2 (2) October: 285-309
  14. Kotze, L.J., 2014, Rethinking Global Environmental Law and Governance in the Anthropocene, JOURNAL OF
  15. ENERGY & NATURAL RESOURCES LAW. 32 (2), 121-156.
  16. Lewis, S., Maslin, M., 2015, Defining the Anthropocene, Nature, v. 519
  17. Marchetti, C., 1977, On Geoengineering and the C02 Problem, CLIMATIC CHANGE, March. 1 (1), 59-68.
  18. Montini, M., 2014, Revising International Environmental Law through the Paradigm of Ecological Sustainability, International Law for Common Goods: Normative Perspectives on Human Rights, Culture and Nature, Edited by F. Lenzerini, A.F. Vrdoljak, Hart Publishing, pp.271-278.
  19. Robinson, N.A., 2012, Beyond sustainability: environmental management for the Anthropocene Epoch, Journal
  20. of Public Affairs. 12 (3), 181-194.
  21. Robinson, N.A., 2014, Fundamental Principles of Law for the Anthropocene?, Environmental Policy and Law, 44/1-2, o.12-27
  22. Rockström, J., Steffen, W., Noone, K., Persson, Å., Chapin, F.S., Lambin, III. E., Lenton, T. M., Scheffer, M.,
  23. Folke, C., Schellnhuber, H., Nykvist, B., De Wit, C.A., Hughes, T., van der Leeuw, S., Rodhe, H., Sörlin, S., Snyder, P. K., Costanza, R., Svedin, U., Falkenmark, M., Karlberg, L., Corell, R.W., Fabry, V.J., Hansen, J., Walker, B., Liverman, D., Richardson, K., Crutzen, P. and Foley, J., 2009. Planetary Boundaries: Exploring the Safe Operating Space for Humanity, Ecology and Society. 14(2), 32.
  24. Sahney, S., Benton M.J., Ferry, P., 2009, Links between global taxonomic diversity, ecological diversity and the
  25. expansion of vertebrates on land, Biology Letters, 544-547.
  26. Scott, K.N., 2013, International Law in the Anthropocene: Responding to the Geoengineering Challenge, 34 Mich. J. Int’l L. 309.
  27. Shepherd, J., 2009, Geoengineering the Climate: science, governance and uncertainty, The Royal Society, Excellence in Science, September, p.1.
  28. Steffen, W., Grinevald, J., Crutzen, P., McNeill, J., 2011. The Anthropocene: conceptual and historical perspectives, Philosophical Transactions of the Royal Society. 369, 842–867.
  29. Surovell, T.A., 2008, Extinctions of big game, Encyclopedia of Archaeology, 2008, 2: 1365-1374.
  30. Tolba, M.K., 1990, The Implications of the Common Concern of Mankind Concept on Global Environmental Issues, Revista IIDH Documentos, 13: 237-246.
  31. Vidas, D., 2011, The Anthropocene and the international law of the sea, Phil. Trans. R. Soc., A 369: 909-925.
  32. Vidas, D., 2015. The Earth in the Anthropocene- and the world in the Holocene?”. ESIL Reflections. 4(6), 1-7.
  33. Vidas, D., Fauchald, O.K., Jensen, Ø., Tvedt, M.W., 2015. International law for the Anthropocene? Shifting perspectives in regulation of the oceans, environment and genetic resources. Anthropocene. 9, 1-13.
  34. Walker, M., Johnsen, S., Rasmussen, S.O., Popp, T., Steffensen, J.-P., Gibbard, P., Hoek, W., Lowe, J., Andrews, J., Björck, S., Cwynar, L. C., Hughen, K., Kershaw, P., Kromer, B., Litt, T., Lowe, D. J., Nakagawa, T., Newnham, R., and Schwander, J. 2009. Formal definition and dating of the GSSP (Global Stratotype Section and Point) for the base of the Holocene using the Greenland NGRIP ice core, and selected auxiliary records. J. Quaternary Sci. 24, 3–17.
  35. Zalasiewicz, J., Williams, M., Smith, A., 2008. Are we now living in the Anthropocene?”, GSA Today. 18 (2),
  36. -8.
  37. Zalasiewicz, J., Williams M., Steffen, W., Crutzen, P., 2010. The new world of the Anthropocene, Environmental Science & Technology. 44 (7), 2228–2231.
  38. Zalasiewicz, J., Waters, C.N., Barnosky, A.D., Cearreta, A., 2015. Disputed start dates for the Anthropocene, Nature, Vol. 520:436.
  39. U.N. 1976. Convention on the Prohibition of Military or Any Other Hostile Use of Environmental Modification
  40. Techniques, opened for signature May 18, 1977.
  41. , Nov. 22, Agreement between the United States of America and Canada on Great Lakes Water Quality
  42. (GLWQ Agreement), Ottawa (Canada), in force 22 Nov.
  43. , May 20, Convention for the Conservation of Antarctic Marine Living Resources, Canberra (Australia), in
  44. force 7 Apr. 1982.
  45. , 3-14 June, Rio Declaration on Environment and Development, Adopted by the UN Conference on Environment and Development, Rio de Janeiro (Brazil), UN Doc. A/CONF.151/26 (vol. I); 31 ILM 874 (1992)
  46. , June 5, Convention on Biological Diversity, Rio de Janeiro, 1760 UNTS 79; 31 ILM 818 (1992)
  47. , May 9, U.N. Framework Convention on Climate Change, Rio de Janeiro, 1771 UNTS 107; S. Treaty Doc
  48. No. 102-38; U.N. Doc. A/AC.237/18 (Part II)/Add.1; 31 ILM 849 (1992)
  49. , Dec. 11, Kyoto Protocol to the United Nations Framework Convention on Climate Change
  50. , The Earth Charter (The Earth Charter Initiative, 2000), The Earth Charter Initiative.
  51. , June 22, The Future We Want, Rio +20 Summit on Sustainable Development.
  52. , Dec.12, Paris Agreement, UNFCCC Conference of the Parties, 21st Session.
  53. , Sept. 25, UN Resolution adopted by General Assembly (A/70/L. 1), Transforming our world: the 2030
  54. Agenda for Sustainable Development.
فصلنامه علوم محیطی
دوره 17، شماره 3
مهر 1398
صفحه 15-28

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار