TY - JOUR ID - 97662 TI - روشی سازگار با محیط زیست در تهیه سوپرجاذب زیستی برپایه کربوکسی متیل سلولز JO - فصلنامه علوم محیطی JA - ENVS LA - fa SN - 1735-1324 AU - عسکری, فائزه AU - رمضانی, امید AU - رسولی گرمارودی, اسماعیل AU - جعفری پطرودی, سید رحمان AU - محمد کاظمی, فرانک AD - کارشناسی ارشد مهندسی صنایع خمیر و کاغذ، دانشکده مهندسی فناوری های نوین، دانشگاه شهید بهشتی، زیراب AD - گروه مهندسی فناوری تولید سلولز و کاغذ، دانشکده مهندسی فناوری های نوین، دانشگاه شهید بهشتی، زیراب Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 14 IS - 1 SP - 125 EP - 136 KW - پودر کربو DO - N2 - آلوده شدن محیط زیست توسط انواع آلاینده­ها یکی از مهمترین دغدغه­های دانشمندان عرصه محیط­زیست در دهه اخیر است. پلیمرهای آبدوست غیر قابل حل در آب با قابلیت جذب سطحی آلاینده­ها، یکی از مواد نوین در کنترل و حذف آلاینده­ها محسوب می­شوند. در این تحقیق، پودر کربوکسی متیل سلولز (CMC) دارای درصد خلوص 7/87 درصد و درجه استخلاف 5/0 مورد استفاده قرار گرفت. هدف تولید یک سوپرجاذب به روشی سازگار با محیط زیست و بر پایه مواد زیستی بود. ابتدا به منظور نامحلول­سازی پودر CMC، بازه­های گسترده­ای از دما و زمان مورد آزمون قرار گرفتند که از آن میان ترکیب دماهای 165، 175، 180 درجه سانتی­گراد و به ترتیب زمان­های 90، 60 و 45 دقیقه انتخاب شدند. سپس، مقدار مشخصی از هر یک از شرایط اصلاح حرارتی توزین و با آب مخلوط گردید و عامل اتصال دهنده اسید سیتریک با مقادیر 1/0، 3/0، 5/0، 2، 5/3، 5، 10، 15 و 20 درصد نسبت به وزن پلیمر به نمونه­های اصلاح نشده (شاهد) و اصلاح حرارتی شده اضافه شد. در ادامه نمونه­ها در شرایط مشخص زمان و دما خشک شدند. نمونه­های تولید شده تحت آزمون­های کیسه چای، حساسیت یونی، جذب تحت بار، تغییر شکل و اندازه­گیری زمان تورم قرار گرفته و ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که انجام اصلاح حرارتی با موفقیت توانست نیاز به مصرف اتصال دهنده عرضی را مرتفع ساخته بطوریکه حداکثر مقادیر جذب در کلیه آزمون­های مورد بررسی در مقادیر اندک افزودن عامل اتصال دهنده عرضی مشاهده شد. UR - https://envs.sbu.ac.ir/article_97662.html L1 - https://envs.sbu.ac.ir/article_97662_ea9fd9959a166959da409a2135683da0.pdf ER -