زهرا علیپور اسداباد؛ منصوره ملکیان؛ محسن سلیمانی؛ حسین میردامادیان
دوره 15، شماره 2 ، تیر 1396، ، صفحه 129-140
چکیده
سابقه و هدف:
طیف گسترده‌ای از مواد آلی شیمیایی عمداً یا سهواً وارد محیط زیست می‌شوند که نگرانی‌های عمومی را پدید می‌آورند. هیدروکربن‌های نفتی از شایع‌ترین آلاینده‌های زیست‌محیطی هستند که نشت‌شان به اکوسیستم‌‌های دریایی و خشکی به‌عنوان یک خطر بزرگ مطرح است. هم اکنون برای بازسازی مکان‌های آلوده، به فناوری‌های باصرفه اقتصادی ...
بیشتر
سابقه و هدف:
طیف گسترده‌ای از مواد آلی شیمیایی عمداً یا سهواً وارد محیط زیست می‌شوند که نگرانی‌های عمومی را پدید می‌آورند. هیدروکربن‌های نفتی از شایع‌ترین آلاینده‌های زیست‌محیطی هستند که نشت‌شان به اکوسیستم‌‌های دریایی و خشکی به‌عنوان یک خطر بزرگ مطرح است. هم اکنون برای بازسازی مکان‌های آلوده، به فناوری‌های باصرفه اقتصادی نیاز است. یکی از روش‌هایی که در دهه‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته زیست‌پالایی است. در این روش از میکروارگانیسم‌ها و گیاهان برای رفع، حذف یا تثبیت مواد آلاینده استفاده می‌شود. روش بیولوژیک نسبت به روش‌های فیزیکی و شیمیایی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر است. این بررسی برای شناسایی و تعیین بهترین باکتری تجزیه‌کننده مواد هیدروکربن نفتی در خاک پالایشگاه تبریز انجام شد.
مواد و روش ها:
در این بررسی خاک‌های آلوده به مواد نفتی از پالایشگاه تبریز جمع‌آوری و برای شناسایی و جداسازی باکتری‌های تجزیه‌کننده نفت خام از محیط سنتزی پایه نمکی بوشنل هاس (BHMS) استفاده شد. پس از مرحله غنی‌سازی، از محیط کشت جداسازی و خالص‌سازی شدند. از بین سویه‌هایی که در محیط کشت حاوی نفت خام رشد بیشتری داشتند، دو سویه برای شناسایی انتخاب شد. شناسایی مقدماتی سویه‌های جداشده بر اساس رنگ‌آمیزی گرم، هوازی یا بی‌هوازی بودن، شکل کلونی و ویژگی‌های میکروسکوپی انجام گرفت. سویه‌های انتخاب‌شده به روش مولکولی با استخراج DNA و توالی‌یابی ژن ۱۶S rRNA شناسایی شدند. میزان رشد باکتری‌ها در دیزل سبک، دیزل سنگین با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج ۵۶۰ نانومتر قرائت شد. برای بررسی تولید بیورسورفکتانت از آزمون‌های گسترش نفت خام، انهدام قطره، فعالیت آمیزندگی و سنجش آب‌گریزی سطح سلولی استفاده شد.
نتایج وبحث:
مقایسه توالی به‌دست‌آمده با توالی‌های نوکلئوتیدی موجود در بانک‌های اطلاعاتی Ribosomal ,NCBI Database Project و Eztaxon نشان داد که سویه‌های موجود با ۹۸ درصد قرابت به باکتری‌های spanius Achromobacter و Pseudomonace aeruginosa تعلق داشتند.هر دو باکتری به ترتیب بیشترین رشد را در دیزل سنگین، دیزل سبک و نفت خام نشان دادند. اما باکتری A. spanius در هر سه مواد نفتی نسبت به باکتری P. aeruginosa رشد بیشتری داشت. باکتری A. spanius توانست ۶۷ درصد دیزل سبک را در مدت نه روز تجزیه کند. مثبت بودن آزمون‌های گسترش نفت خام و انهدام قطره نشان داد که باکتری‌های شناسایی‌شده مولد بیوسورفکتانت هستند. با توجه به اعداد به‌دست‌آمده، باکتری A. spanius که بهترین رشد در مواد هیدروکربنی را داشت، دارای بالاترین ضریب هیدروفوبیسته سطح سلولی و فعالیت آمیزندگی نسبت به باکتری P. aeruginosa نیز بود.
نتیجه‌گیری:
A. spanius به‌عنوان باکتری کارآمدتر برای تجزیه هر سه مواد نفتی (دیزل سنگین، دیزل سبک و نفت خام) معرفی می‌شود. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، بررسی پتانسیل باکتری‌های شناسایی شده در محیط‌های آبی و خاک‌های آلوده به هیدروکربن‌های نفتی برای پاک‌سازی این آلایندهها توصیه می‌شود.
امیر حسام حسنی؛ فهیمه قنادی؛ اقدس رحیمی
دوره 8، شماره 1 ، مهر 1389
چکیده
مشکلات زیست محیطی متعددی در نتیجه توسعه بی رویه شهر تهران ایجاد شده است. از مهم ترین آن ها می توان به وجود تاسیسات نفتی در آبخوان جنوب تهران ، عدم رعایت معیارهای زیست محیطی از سوی شرکت های نفتی مربوطه و وضعیت نامناسب فاضلاب های شهری و صنعتی منطقه نام برد. هدف از این مطالعه بررسی آلودگی نفتی آبخوان زیر پالایشگاه نفت تهران می باشد. منطقه ...
بیشتر
مشکلات زیست محیطی متعددی در نتیجه توسعه بی رویه شهر تهران ایجاد شده است. از مهم ترین آن ها می توان به وجود تاسیسات نفتی در آبخوان جنوب تهران ، عدم رعایت معیارهای زیست محیطی از سوی شرکت های نفتی مربوطه و وضعیت نامناسب فاضلاب های شهری و صنعتی منطقه نام برد. هدف از این مطالعه بررسی آلودگی نفتی آبخوان زیر پالایشگاه نفت تهران می باشد. منطقه مورد مطالعه با مساحت 900 هکتار شامل بخشی از آبخوان اصلی دشت تهران است که در محدوده شهرستان ری واقع می باشد . متوسط درجه حرارت، بارندگی و تبخیر سالانه این منطقه به ترتیب برابر 17c˚ mm 200 و mm 2500 می باشند. در این راستا اقدام به نمونه برداری از 8 منبع آب زیر زمینی و سنجش نمونه ها در اسفند ماه سال 87 (سال پر آبی ) و خرداد ماه سال 87( سال کم آبی ) شده است . داده ها به صورت گراف هایی ارائه شده و با مقادیر استاندارد جهانی مقایسه گردیده است. نتایج حاصل از سنجش های آزمایشگاهی نمونه ها برای پارامترهای Oil & ،COD ،BOD ،TPHs ،Phenol ،Grease هیدروکربن های آروماتیک و آلیفاتیک ، نشان می دهند که مقادیرCOD در فصل پر آبی بین ،(10- 55000 mg/L) ، BOD در محدوده ،(1-30555 mg/L)، Phenol بین ،(0/01- 0/08 mg/L)، Oil در محدوده (mg/L 130-5) و TPHs در محدوده (mg/L 5/25-05/0) هیدروکربن های آلیفاتیک بین ، هیدروکربن های آروماتیک بین(mg/L 13/2 -034/0) می باشد . نتایج حاکی از این مطلب می باشد که ایستگاه های شماره 4 (باقر آباد) 5 (اسماعیل آباد ) و 3 (عظیم آباد ) دارای آلودگی نفتی بیشتری می باشد. به عبارت دیگر محدوده روستاهای در سون آباد، اسماعیل آباد، عظیم آباد نسبت به روستاهای خیرآباد ، باقر آباد، شهر سنگ و ضلع غربی پالایشگاه آلوده تر می باشد. هم چنین این مقادیر در فصل کم آبی ( که سوخت پالایشگاه گاز طبیعی می با شد) نسبت به فصل پر آبی ( که سوخت پالایشگاه گازوئیل می باشد و سطح آب زیر زمینی بالاتر است) کاهش داشته است . نتایج این تحقیق گویای نمامناسب بودن بخش عمده این منابع برای مصارف شرب و کشاورزی می باشد و پساب خروجی پالایشگاه تهران و کانال هدایت کننده فاضلاب شهر تهران به محدوده مطالعاتی و هم چنین نشت از خطوط انتقال فراورده های پالایشی و مخازن متعلق به شرکت های نفتی مهم ترین منشاء های آلودگی آب های زیر زمینی منطقه می باشند.
