سابقه و هدف : ذرات معلق موجود در هوا شاخص مهمی در کیفیت هوای خارجی است. غلظتهای بالای این ذرات منجر به بسیاری از مشکلات بهداشتی میشود. تماس با آلودگی ناشی از هواویزهای زیستی تقریباً در زندگی شهری در سراسر جهان اجتنابناپذیر است. حضور میکروارگانیسمهای بیماریزا در ذرات گردوغبار منجر به بیماریهای دستگاه تنفسی، آسم و ذاتالریه ...
بیشتر
سابقه و هدف : ذرات معلق موجود در هوا شاخص مهمی در کیفیت هوای خارجی است. غلظتهای بالای این ذرات منجر به بسیاری از مشکلات بهداشتی میشود. تماس با آلودگی ناشی از هواویزهای زیستی تقریباً در زندگی شهری در سراسر جهان اجتنابناپذیر است. حضور میکروارگانیسمهای بیماریزا در ذرات گردوغبار منجر به بیماریهای دستگاه تنفسی، آسم و ذاتالریه میشود. جمعیت میکروبی موجود در ذرات گردوغبار در روزهای عادی و روزهای غباری و نیز تطابق بین افزایش ذرات PM10 و افزایش جمعیت میکروبی در این تحقیق بررسی شده است. مواد و روشها: نمونهبرداری توسط نمونهبردار میکروبی هوا 1 و در ارتفاع 5/1 الی 2 متری از سطح زمین با جریان L/min3/14 و به مدت 5 دقیقه انجام شد. شناسایی جمعیت میکروبی با رقیقسازیهای متوالی تا 5-10 از نمونههای گردوخاک در سرم فیزیولوژیک و کشت در محیطهای کشت مربوطه و به مدت 5-3 روز در دمای محیطی C 2±25 گرمخانهگذرای انجام شد. نتایج و بحث: در طوفانهای غباری بر فراز شهر اهواز در فصول گرم (فروردین الی شهریورماه) سال 1390 هر نوع افزایش در غلظت ذرات PM10 حاضر در هوا در تطابق با افزایش غلظت باکتریایی و قارچی بوده است. در ماههای خرداد، تیر و مرداد سال 1390 غلظت ذرات PM10 بهطور مداوم بیشتر از حد استاندارد بوده است. افزایش غلظت باکتریایی در شهر اهواز به دلیل طوفانهای غباری در روزهای غباری 5 برابر و غلظت قارچی نیز در روزهای غباری 7/1 برابر روزهای عادی افزایشیافته است. در روزهای غباری غلظت میکروارگانیسمهای غالب با افزایش مواجه بوده است و باکتری غالب باسیلوس 45% جمعیت کل باکتریایی و قارچ غالب آسپرژیلوس 44% جمعیت کل قارچی را در ذرات گردوغبار شامل میشود. نتایج حاصل افزایش جمعیت میکروبی حاضر در ذرات گردوغبار در روزهای غباری را نشان میدهد. هر نوع افزایش در جمعیت میکروبی حاضر در ذرات گردوغبار میتواند منجر به تأثیرات منفی بر سلامتی انسان شود. نتیجهگیری: با بررسی روند تغییرات سالیانه و فصلی پارامترهای هواشناسی و استفاده از نرمافزار HYSPLIT میتوان دریافت که منشأ احتمالی این ذرات در شهر اهواز، کشورهای همسایه در جنوب غرب ایران بهویژه مناطق شمال غرب کشور عراق و شرق کشور سوریه است.