فائزه عسکری؛ امید رمضانی؛ اسماعیل رسولی گرمارودی؛ سید رحمان جعفری پطرودی؛ فرانک محمد کاظمی
دوره 14، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 125-136
چکیده
آلوده شدن محیط زیست توسط انواع آلایندهها یکی از مهمترین دغدغههای دانشمندان عرصه محیطزیست در دهه اخیر است. پلیمرهای آبدوست غیر قابل حل در آب با قابلیت جذب سطحی آلایندهها، یکی از مواد نوین در کنترل و حذف آلایندهها محسوب میشوند. در این تحقیق، پودر کربوکسی متیل سلولز (CMC) دارای درصد خلوص 7/87 درصد و درجه استخلاف 5/0 مورد استفاده قرار ...
بیشتر
آلوده شدن محیط زیست توسط انواع آلایندهها یکی از مهمترین دغدغههای دانشمندان عرصه محیطزیست در دهه اخیر است. پلیمرهای آبدوست غیر قابل حل در آب با قابلیت جذب سطحی آلایندهها، یکی از مواد نوین در کنترل و حذف آلایندهها محسوب میشوند. در این تحقیق، پودر کربوکسی متیل سلولز (CMC) دارای درصد خلوص 7/87 درصد و درجه استخلاف 5/0 مورد استفاده قرار گرفت. هدف تولید یک سوپرجاذب به روشی سازگار با محیط زیست و بر پایه مواد زیستی بود. ابتدا به منظور نامحلولسازی پودر CMC، بازههای گستردهای از دما و زمان مورد آزمون قرار گرفتند که از آن میان ترکیب دماهای 165، 175، 180 درجه سانتیگراد و به ترتیب زمانهای 90، 60 و 45 دقیقه انتخاب شدند. سپس، مقدار مشخصی از هر یک از شرایط اصلاح حرارتی توزین و با آب مخلوط گردید و عامل اتصال دهنده اسید سیتریک با مقادیر 1/0، 3/0، 5/0، 2، 5/3، 5، 10، 15 و 20 درصد نسبت به وزن پلیمر به نمونههای اصلاح نشده (شاهد) و اصلاح حرارتی شده اضافه شد. در ادامه نمونهها در شرایط مشخص زمان و دما خشک شدند. نمونههای تولید شده تحت آزمونهای کیسه چای، حساسیت یونی، جذب تحت بار، تغییر شکل و اندازهگیری زمان تورم قرار گرفته و ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که انجام اصلاح حرارتی با موفقیت توانست نیاز به مصرف اتصال دهنده عرضی را مرتفع ساخته بطوریکه حداکثر مقادیر جذب در کلیه آزمونهای مورد بررسی در مقادیر اندک افزودن عامل اتصال دهنده عرضی مشاهده شد.
