فریبا آوریده؛ جلال عطاری؛ محسن عبداللهی
دوره 14، شماره 2 ، تیر 1395، ، صفحه 79-96
چکیده
با کاهش روز‌افزون منابع آب در دسترس، تعداد و شدت مناقشات آبی بین کشورهای واقع در حوضه‌های آبریز مشترک بیشتر شده است. اصلی‌ترین چالش این مناقشات به‌ویژه در مناطق خشک و نیمه‌خشک، نحوه تقسیم آب است. قواعد و مقررات بین‌المللی درباره آب‌های فرامرزی عبارتند از 1) قواعد هلسینکی، 2) کنوانسیون آب اروپا، 3) کنوانسیون آبراهه سازمان ملل ...
بیشتر
با کاهش روز‌افزون منابع آب در دسترس، تعداد و شدت مناقشات آبی بین کشورهای واقع در حوضه‌های آبریز مشترک بیشتر شده است. اصلی‌ترین چالش این مناقشات به‌ویژه در مناطق خشک و نیمه‌خشک، نحوه تقسیم آب است. قواعد و مقررات بین‌المللی درباره آب‌های فرامرزی عبارتند از 1) قواعد هلسینکی، 2) کنوانسیون آب اروپا، 3) کنوانسیون آبراهه سازمان ملل متحد و 4) قواعد منابع آب برلین. مرور اجمالی تحقیقات پیشین نشان میدهد که مجموعه این اسناد از نظر مفاد مربوط به استفاده از آب بهصورت جامع تحلیل و مقایسه نشدهاند. در این مقاله ضمن ارائه تاریخچه، مفاد و تفسیرهای موجود، به بررسی تحلیلی و بیان نقاط قوت و ضعف اسناد مذکور پرداخته شده است بررسی تطبیقی این اسناد حاکی از آن است که در تمامی آنها دو اصل مهم "مشارکت منصفانه و معقول" و "التزام به عدم ایراد آسیب قابلتوجه" لحاظ شده است. نتایج نشان داد که کنوانسیون 1997سازمان ملل متحد نسبت به سایر اسناد مذکور، گزینه مناسبتر و منصفانهتری برای اجرا در مناطق خشک و نیمه‌خشک از جمله ایران است.
