احسان بنی طالبی؛ وحید حسینی
دوره 12، شماره 3 ، مهر 1393
چکیده
نتایج به‌دست آمده از آزمون آلایندگی همراه، به‌دلیل قرارگیری خودرو در شرایط واقعی رانندگی، بسیار قابل اطمینان‌تر از آزمون شاسی دینامومتر با سیکل‌های اروپا یا دیگر سیکل‌هایی است که تطابق آن‌ها با شرایط رانندگی ایران بررسی نشده‌است. در آزمون همراه دبی جرمی گازهای خروجی اگزوز و درصد حجمی آلاینده‌ها به‌صورت لحظه‌ای اندازه‌گیری ...
بیشتر
نتایج به‌دست آمده از آزمون آلایندگی همراه، به‌دلیل قرارگیری خودرو در شرایط واقعی رانندگی، بسیار قابل اطمینان‌تر از آزمون شاسی دینامومتر با سیکل‌های اروپا یا دیگر سیکل‌هایی است که تطابق آن‌ها با شرایط رانندگی ایران بررسی نشده‌است. در آزمون همراه دبی جرمی گازهای خروجی اگزوز و درصد حجمی آلاینده‌ها به‌صورت لحظه‌ای اندازه‌گیری می‌شود. این‌دو ممکن است در یک نقطه از مسیر موتور تا اگزوز یا هرکدام در نقطه‌ای مجزا اندازه‌گیری شود. در حالت اول دبی جرمی و مقادیر آلایندگی در هرلحظه متناظرند ولی در حالت دوم نیاز است که داده‌ها هم‌زمان شوند و اولین قدم در تحلیل داده نیز تعیین دبی جرمی متناظر با درصد حجمی آلاینده‌هاست. مناسب‌ترین روش هم‌زمان‌سازی استفاده از رابطه مستقیم NOx و فشار مطلق راه‌گاه ورودی موتور می‌باشد. عدم استفاده از الگوریتم‌های هم‌زمان‌سازی موجب بروز خطا به بزرگی سی‌درصد در ضرایب انتشار محاسبه‌شده، می‌شود. اطمینان از پوشش کلیة شرایط ترافیکی شهر در فرایند آزمون همراه ضروریست؛ لذا هر خودرو در مسیرهایی با سطح ترافیک و شیب مختلف، در دو حالت بدون کولر و کولردار آزمایش شده‌است. در نهایت ضرایب انتشار برای هر خودرو در شرایط ترافیکی مختلف بیان‌شده و اثر مواردی چون شیب و وضعیت کولر به‌صورت یک ضریب تصحیح در ضرایب انتشار مرجع لحاظ گردیده‌است.
حسین شهبازی؛ وحید حسینی؛ یوسف رشیدی
دوره 12، شماره 3 ، مهر 1393
چکیده
در این تحقیق عملکرد سیستم مدل‌سازی WRF/CAMx در پیش‌بینی غلظت آلاینده‌های گازی اولیه و ثانویه بر روی منطقه تهران مورد بررسی قرار گرفته‌است. هدف اصلی در این تحقیق، بررسی میزان تأثیرگذاری شرایط اولیه و مرزی استفاده‌شده برای گونه‌های آلاینده‌های مختلف، در پیش‌بینی و محاسبه غلظت آلاینده‌ها بوده‌است. به‌همین جهت مدل در دو حالت به‌ازای ...
بیشتر
در این تحقیق عملکرد سیستم مدل‌سازی WRF/CAMx در پیش‌بینی غلظت آلاینده‌های گازی اولیه و ثانویه بر روی منطقه تهران مورد بررسی قرار گرفته‌است. هدف اصلی در این تحقیق، بررسی میزان تأثیرگذاری شرایط اولیه و مرزی استفاده‌شده برای گونه‌های آلاینده‌های مختلف، در پیش‌بینی و محاسبه غلظت آلاینده‌ها بوده‌است. به‌همین جهت مدل در دو حالت به‌ازای استفاده از شرایط مرزی متفاوت مورد اجرا قرار گرفته و بهمنظور صحتسنجی نتایج مدل در هر دو حالت اجرا، با اندازهگیریهای غلظت آلاینده‌ها در ایستگاههای پایش موجود در شهر تهران مورد مقایسه قرار گرفته‌است. نتایج نشاندهنده تأثیر قابل توجه شرایط اولیه و مرزی در نتایج مدل‌سازی و محاسبه غلظت آلاینده‌ها می‌باشد. در هنگام استفاده از شرایط اولیه و مرزی ثابت صفر، مدل CAMx عملکرد ضعیفی در محاسبه غلظت آلاینده‌ها و ماکزیمم روزانه غلظت آلاینده‌ها خصوصا برای آلاینده‌های NO2 و O3 که عمدتاً در اثر واکنشهای شیمیایی در اتمسفر تولید میشوند، نشان دادهاست. اما استفاده از داده‌های مدل MOZART جهت آمادهسازی شرایط اولیه و مرزی، سبب بهبود عملکرد مدل در مدل‌سازی ماکزیمم غلظت روزانه آلاینده‌های مختلف شده‌است.
