علیرضا کوچکی؛ مهدی نصیری محلاتی؛ محسن جهان
دوره 14، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 39-50
چکیده
کشت بوم ها، بوم نظام هایی با کارکردهای متعدد هستند که برای تولیدمحصولات خاص مدیریت میشوند. اما مدیریت نادرست و فشار بر آنهامنجر به تخریب ساختار و کارکرد کشت بوم ها شده و لزوم توجه و بررسیسلامت آنها را ضروری میسازد. در این پژوهش سلامت کشت بوم هایاستانهای غرب و شمال غربی ایران شامل اردبیل، آذربایجان شرقی،آذربایجان غربی، کردستان، زنجان، ...
بیشتر
کشت بوم ها، بوم نظام هایی با کارکردهای متعدد هستند که برای تولیدمحصولات خاص مدیریت میشوند. اما مدیریت نادرست و فشار بر آنهامنجر به تخریب ساختار و کارکرد کشت بوم ها شده و لزوم توجه و بررسیسلامت آنها را ضروری میسازد. در این پژوهش سلامت کشت بوم هایاستانهای غرب و شمال غربی ایران شامل اردبیل، آذربایجان شرقی،آذربایجان غربی، کردستان، زنجان، کرمانشاه، لرستان، همدان و ایلامطی سالهای 1331 تا 1391 از لحاظ ساختاری، کارکردی، سازمانی ودر نهایت سلامت کل بررسی شد. سلامت ساختاری با استفااده از 13سنجه، کارکردهای مختلف کشت بوم از طریق 11 سنجه و سازمانکشت بوم که نشاندهنده توانایی سیستم در حفظ ساختار و کارکرد خوداست، توسط 6 سنجه مؤثر و مرتبط ارزیابی شدند. نتایج به دست آمدهنشان داد که تمامی استانهای مورد بررسی از لحاظ سلامت کل درمرتبه ضعیف هستند. از لحاظ سلامت ساختاری استان کردستان دارایبیشترین امتیاز و استان ایلام دارای کمترین امتیاز بود. از نظر سلامتسازمانی بیشترین امتیاز مربوط ب استان آذربایجان شرقی و کمترینامتیاز مربوط ب استان کردستان بود. رتبه بندی استانهای مورد بررسیاز لحاظ سلامت کارکردی نیز متفاوت بود و بیشترین امتیاز برای سلامتکارکردی متعلق به استان کرمانشاه و کمترین امتیاز برای استان ایلاممحاسبه شد. نتایج حاصل از محاسبه شاخص سلامت کل (که حاصلجمع سلامت کارکردی، ساختاری و سازمانی است( نشان داد ک استانهمدان دارای بیشترین میزان سلامت کل کشت بوم بود و استان ایلام ازلحاظ سلامت کل کشت بوم در پایین ترین رتبه قرار گرفت.
جاوید قرخلو؛ محمد حسن راشد محصل؛ مهدی نصیری محلاتی؛ اسکندر زند؛ علی قنبری؛ ماریا اسونا؛ رافائل دپرادو
دوره 6، شماره 1 ، مهر 1387
چکیده
طی سالهای 1384 و 1385، تعداد 14 و 7 توده فالاریس در مزارع گندم استانهای فارس و گلستان شناسایی شدند که بترتیب به علف کشهای فنوکساپروپ- پی اتیل و دایکلرفوپ متیل مقاومت نشان می دادند. به منظور مطالعه مقاومت توده های مذکور به علف کشهای یاد شده، آزمون زیست سنجی بر روی آنها در آزمایشگاه علف های هرز دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آزمون پتری دیش نشان ...
بیشتر
طی سالهای 1384 و 1385، تعداد 14 و 7 توده فالاریس در مزارع گندم استانهای فارس و گلستان شناسایی شدند که بترتیب به علف کشهای فنوکساپروپ- پی اتیل و دایکلرفوپ متیل مقاومت نشان می دادند. به منظور مطالعه مقاومت توده های مذکور به علف کشهای یاد شده، آزمون زیست سنجی بر روی آنها در آزمایشگاه علف های هرز دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آزمون پتری دیش نشان داد که توده های فالاریس مقاوم دارای درجات مقاومت مختلفی به علف کشهای مورد آزمایش بودند با استفاده از پارامترهای برآورد شده از منحنی های غلظت- پاسخ، غلظت تفکیک کننده به میزان 04/8 و 05/1 قسمت در میلیون بترتیب برای علف کشهای دایکلوفوپ متیل و فنوکساپروپ- پی اتیل تعیین شد. سپس مطالعه ای برای بررسی مبنای بیوشیمایی مقاومت توده های مقاوم به بازدارنده های آنزیم ACCase ، در آزمایشگاه بیوشیمی دانشگاه کورودوبای اسپانیا انجام شد. آزمون زیست سنجی بیانگر وجود آنزیم استیل کوآنزیم آ مقاوم در توده های MR4-1 , AR-1 و SR3-1 بود.آنزیم ACCase استخراج شده از اندامهای هوایی این توده ها در مقایسه با توده حساس از مقاومت بالایی به هر دو علف کش برخوردار بود. با توجه به نتایج حاصل ، احتمالا مکانیسم مقاومت به بازدارنده های APP در سه توده بسیار مقاوم MR4-1 , AR-1 و SR3-1 به دلیل وجود آنزیم ACCase تغییر یافته در آنها می باشد. در مورد بقیه توده های مقاوم مورد مطالعه ، احتمالا سایر مکانیسم های مقاومتی مانند افزایش متابولیسم و یا فقدان جذب و انتقال علف کش دخیل هستند. همچنین نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که 7 توده دارای مقاومت عرضی به هر دو علف کش مورد مطالعه بودند.
ابراهیم ایزدی؛ محمد حسن راشد محصل؛ اسکندر زند؛ مهدی نصیری محلاتی؛ امیر لکزیان
دوره 5، شماره 4 ، تیر 1387
چکیده
آترازین مهم ترین علف کش خانواده تریازین هاست است که جزو آفت کش های با نیمه عمر متوسط طبقه بندی می شود. به منظور بررسی تاثیر بافت و مواد آلی خاک بر تجزیه آترازین، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی ودر سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقات علف های هرز دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی اجرا شد. بافت خاک در دو سطح (لوم شنی و رس سیلتی) ...
بیشتر
آترازین مهم ترین علف کش خانواده تریازین هاست است که جزو آفت کش های با نیمه عمر متوسط طبقه بندی می شود. به منظور بررسی تاثیر بافت و مواد آلی خاک بر تجزیه آترازین، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی ودر سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقات علف های هرز دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی اجرا شد. بافت خاک در دو سطح (لوم شنی و رس سیلتی) مواد آلی (کود د امی ) در سه سطح (0، 2، 5 درصد وزنی ) عوامل مورد بررسی در این آزمایش بودند برای آلوده کردن خاک به آترازین از انحلال آترازین تجاری در متانول استفاده شد و نمونه ها به نسبت 50 میلی گرم در کیلوگرم خاک آلوده شدند. در طول آزمایش در دمای ثابت 30 درجه سانتی گراد در شرایط تاریکی و در 4 دوره زمانی 0، 20، 40، 60 روز در انکوباتور نگهداری شدند و باقیمانده آترازین در پایان هر دوره خواباندن نمونه ها توسط دستگاه HPLC تعیین شد . تحلیل نتایج با استفاده از آنالیز رگرسیون و پردازش داده ها به معادله سینتیکی درجه اول انجام شد. نتایج حاکی ازتاثیر معنی دار بافت خاک و مواد آلی بر سرعت تجزیه و نیمه عمر آترازین بود. تجزیه آترازین در خاک با بافت رس سیلتی ، در شرایط عدم کاربرد کود آلی 54/1 برابر خاک با بافت لوم شنی و نیمه عمر آن در دو بافت به ترتیب 90 و 6/138 روز بود. افزودن 2 و 5 درصد کود آلی در خاک لوم شنی ، ضریب تجزیه آترازین را به ترتیب 14/1 و 8/1 برابر ودر خاک رس سیلتی، 54/1 و 36/2 برابر افزایش و نیمه عمر آن را در خاک لوم شنی ، از 6/138 به 57/121 و 77 روز در خاک رس سیلتی، از 90 روز به 22/58 و 38 روز کاهش داد. به طور کلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان دادند که تجزیه آترازین در خاک رس سیلتی به مراتب بیشتر از خاک لوم شنی است و مواد آلی نقش مهمی در سرعت تجزیه آترازین دارند و می توانند به عنوان پالاینده این علف کش در خاک مورد استفاده قرا رگیرد.
عبدالمجید مهدوی دامغانی؛ علیرضا کوچکی؛ پرویز رضوانی مقدم؛ مهدی نصیری محلاتی
دوره 4، شماره 3 ، فروردین 1386
چکیده
تنوع زیستی که یکی از ضرورت های کشاورزی پایدار به شمار می رود، قادر به تامین گونه هایی است که می توانند کارکرده های گوناگونی در کشت بوم مانند تامین دشمن طبیعی برای کنترل زیستی یا ژن های مسئول افزایش مقاومت گیاهان زراعی به تنش های زنده و غیره زنده داشته باشند. بهبود تنوعت زیستی با و ارد کردن گونه های زراعی که کارکردهایی مشابه نهاده های ...
بیشتر
تنوع زیستی که یکی از ضرورت های کشاورزی پایدار به شمار می رود، قادر به تامین گونه هایی است که می توانند کارکرده های گوناگونی در کشت بوم مانند تامین دشمن طبیعی برای کنترل زیستی یا ژن های مسئول افزایش مقاومت گیاهان زراعی به تنش های زنده و غیره زنده داشته باشند. بهبود تنوعت زیستی با و ارد کردن گونه های زراعی که کارکردهایی مشابه نهاده های برون مزرعه ا ی دارند، وابستگی کشت بوم را کاهش و خوداتکایی و پایداری آن را افزایش می دهد. به منظور ارزیابی تنوع زیستی کشاورزی یک سامانه کشاورزی با تناوب گندم – پنبه و اثرات آن بر پایداری بوم شناختی ، مطالعه ای در سال 1383 در استان خراسان به انجام رسید. سنجه های کشاورزی زیستی شامل کشت گیاهان زراعی دیگر (غیر از گندم و پنبه ) ، کشت بقولات علوفه ای، کاربرد کود سبز و حضور و تنوع دام در کشت بوم بود. داده ها با استفاده از 518 پرسش نامه از شهرستان های نیشابور، بردسکن و فردوس جمع آوری گردید. نتایج نشان داد فقط 9/7 و 4/1 درصد کشاورزان به ترتیب از بقولات علوفه ای و کودسبز در کشت بوم های خود استفاده می کنند. 78 درصد کشاورزان حداقل یک گونه زراعی دیگر غیر از گندم و پنبه کشت می کردند. 5/47 درصد کشاورزان از یک نوع یا بیشتر دام در همبستگی مثبت معنی دار بین سنجه های تنوع زیستی کشاورزی و پایداری بوم شناختی سامانه های کشاورزی مورد مطالعه بود.
عبدالمجید مهدوی دامغانی؛ مهدی نصیری محلاتی؛ علیرضا کوچکی
دوره 2، شماره 6 ، دی 1383
