پرویز رضوانی مقدم؛ رضا قربانی؛ علیرضا کوچکی؛ لیلا علیمرادی؛ گلثومه عزیزی؛ آسیه سیاهمرگویی
دوره 6، شماره 3 ، فروردین 1388
چکیده
دیازینون به عنوان یک آفت کش شیمیایی به دلیل طیف اثر بخشی گسترده ای که دارد مورد توجه بسیاری ازتولید کنندگان محصولات کشاورزی قرار گرفته است، اما در صورت عدم رعایت دوره ماندگاری آن ، وجود بقایای سم در محصولات سلامت مصرف کنندگان را به شدت به مخاطره می اندازد. در این پژوهش ، جهت تعیین میزان بقایای سم دیازینون در گوجه فرنگی ، خیار و خربزه ...
بیشتر
دیازینون به عنوان یک آفت کش شیمیایی به دلیل طیف اثر بخشی گسترده ای که دارد مورد توجه بسیاری ازتولید کنندگان محصولات کشاورزی قرار گرفته است، اما در صورت عدم رعایت دوره ماندگاری آن ، وجود بقایای سم در محصولات سلامت مصرف کنندگان را به شدت به مخاطره می اندازد. در این پژوهش ، جهت تعیین میزان بقایای سم دیازینون در گوجه فرنگی ، خیار و خربزه ، نمونه های گوجه فرنگی از 2 منطقه ( شیروان و مشهد) ، خربزه از 2 منطقه ( شیروان و تربت جام ) و خیار از 6 منطقه (دزفول ، جیرفت ، کرمان ، شیروان ،مشهد و رفسنجان) تهیه شد. اندازه گیری بقایای سم دیازینون در نمونه ها توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC) انجام شد . تجزیه میزان سم در نمونه های خربزه مربوط به تربت جام و شیروان ، نشان داد که باقیمانده سم دیازینون در خربزه تربت جام 98/4 برابر حد مجاز و درخربزه شیروان 11/4 برابر حد مجاز بود. باقیمانده دیازینون در خیار به جز در خیار مشهد، بیش از حد مجاز بود. بطوری که میزان این سم ، در خیار دزفول 1/6 برابر ، در خیار رفسنجان 4/4 برابر ، در خیار جیرفت 2/4 برابر ، در خیار کرمان 2/1 برابر و درخیار شیروان 8/1 برابر حدمجاز بود ، اما میزان سم در گوجه فرنگی و خیار کشت شده در مشهد کمتر از حد مجاز تعیین شد.
