جاوید قرخلو؛ محمد حسن راشد محصل؛ مهدی نصیری محلاتی؛ اسکندر زند؛ علی قنبری؛ ماریا اسونا؛ رافائل دپرادو
دوره 6، شماره 1 ، مهر 1387
چکیده
طی سالهای 1384 و 1385، تعداد 14 و 7 توده فالاریس در مزارع گندم استانهای فارس و گلستان شناسایی شدند که بترتیب به علف کشهای فنوکساپروپ- پی اتیل و دایکلرفوپ متیل مقاومت نشان می دادند. به منظور مطالعه مقاومت توده های مذکور به علف کشهای یاد شده، آزمون زیست سنجی بر روی آنها در آزمایشگاه علف های هرز دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آزمون پتری دیش نشان ...
بیشتر
طی سالهای 1384 و 1385، تعداد 14 و 7 توده فالاریس در مزارع گندم استانهای فارس و گلستان شناسایی شدند که بترتیب به علف کشهای فنوکساپروپ- پی اتیل و دایکلرفوپ متیل مقاومت نشان می دادند. به منظور مطالعه مقاومت توده های مذکور به علف کشهای یاد شده، آزمون زیست سنجی بر روی آنها در آزمایشگاه علف های هرز دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آزمون پتری دیش نشان داد که توده های فالاریس مقاوم دارای درجات مقاومت مختلفی به علف کشهای مورد آزمایش بودند با استفاده از پارامترهای برآورد شده از منحنی های غلظت- پاسخ، غلظت تفکیک کننده به میزان 04/8 و 05/1 قسمت در میلیون بترتیب برای علف کشهای دایکلوفوپ متیل و فنوکساپروپ- پی اتیل تعیین شد. سپس مطالعه ای برای بررسی مبنای بیوشیمایی مقاومت توده های مقاوم به بازدارنده های آنزیم ACCase ، در آزمایشگاه بیوشیمی دانشگاه کورودوبای اسپانیا انجام شد. آزمون زیست سنجی بیانگر وجود آنزیم استیل کوآنزیم آ مقاوم در توده های MR4-1 , AR-1 و SR3-1 بود.آنزیم ACCase استخراج شده از اندامهای هوایی این توده ها در مقایسه با توده حساس از مقاومت بالایی به هر دو علف کش برخوردار بود. با توجه به نتایج حاصل ، احتمالا مکانیسم مقاومت به بازدارنده های APP در سه توده بسیار مقاوم MR4-1 , AR-1 و SR3-1 به دلیل وجود آنزیم ACCase تغییر یافته در آنها می باشد. در مورد بقیه توده های مقاوم مورد مطالعه ، احتمالا سایر مکانیسم های مقاومتی مانند افزایش متابولیسم و یا فقدان جذب و انتقال علف کش دخیل هستند. همچنین نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد که 7 توده دارای مقاومت عرضی به هر دو علف کش مورد مطالعه بودند.
ابراهیم ایزدی؛ محمد حسن راشد محصل؛ اسکندر زند؛ مهدی نصیری محلاتی؛ امیر لکزیان
دوره 5، شماره 4 ، تیر 1387
چکیده
آترازین مهم ترین علف کش خانواده تریازین هاست است که جزو آفت کش های با نیمه عمر متوسط طبقه بندی می شود. به منظور بررسی تاثیر بافت و مواد آلی خاک بر تجزیه آترازین، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی ودر سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقات علف های هرز دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی اجرا شد. بافت خاک در دو سطح (لوم شنی و رس سیلتی) ...
بیشتر
آترازین مهم ترین علف کش خانواده تریازین هاست است که جزو آفت کش های با نیمه عمر متوسط طبقه بندی می شود. به منظور بررسی تاثیر بافت و مواد آلی خاک بر تجزیه آترازین، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی ودر سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقات علف های هرز دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی اجرا شد. بافت خاک در دو سطح (لوم شنی و رس سیلتی) مواد آلی (کود د امی ) در سه سطح (0، 2، 5 درصد وزنی ) عوامل مورد بررسی در این آزمایش بودند برای آلوده کردن خاک به آترازین از انحلال آترازین تجاری در متانول استفاده شد و نمونه ها به نسبت 50 میلی گرم در کیلوگرم خاک آلوده شدند. در طول آزمایش در دمای ثابت 30 درجه سانتی گراد در شرایط تاریکی و در 4 دوره زمانی 0، 20، 40، 60 روز در انکوباتور نگهداری شدند و باقیمانده آترازین در پایان هر دوره خواباندن نمونه ها توسط دستگاه HPLC تعیین شد . تحلیل نتایج با استفاده از آنالیز رگرسیون و پردازش داده ها به معادله سینتیکی درجه اول انجام شد. نتایج حاکی ازتاثیر معنی دار بافت خاک و مواد آلی بر سرعت تجزیه و نیمه عمر آترازین بود. تجزیه آترازین در خاک با بافت رس سیلتی ، در شرایط عدم کاربرد کود آلی 54/1 برابر خاک با بافت لوم شنی و نیمه عمر آن در دو بافت به ترتیب 90 و 6/138 روز بود. افزودن 2 و 5 درصد کود آلی در خاک لوم شنی ، ضریب تجزیه آترازین را به ترتیب 14/1 و 8/1 برابر ودر خاک رس سیلتی، 54/1 و 36/2 برابر افزایش و نیمه عمر آن را در خاک لوم شنی ، از 6/138 به 57/121 و 77 روز در خاک رس سیلتی، از 90 روز به 22/58 و 38 روز کاهش داد. به طور کلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان دادند که تجزیه آترازین در خاک رس سیلتی به مراتب بیشتر از خاک لوم شنی است و مواد آلی نقش مهمی در سرعت تجزیه آترازین دارند و می توانند به عنوان پالاینده این علف کش در خاک مورد استفاده قرا رگیرد.
