بهار بیشمی؛ سمانه اسماعیلی
چکیده
با توجه به افزایش جمعیت و استفاده روزافزون از سوختهای فسیلی، پیش بینی می شود؛ منابع سوختی حداکثر تا سال 2300 پاسخگوی نیازهای بشر باشند و این یعنی لزوم بهره گیری از منابع انرژی تجدیدپذیر. لذا انرژی خورشـیدی می تواند راهکاری مناسب جهت کاهش مصرف سوختهای فسیلی و آلودگیهای زیستی و نیز راهبردی جهت کمک به توسعه پایدار مناطق کمتر توسعه یافته ...
بیشتر
با توجه به افزایش جمعیت و استفاده روزافزون از سوختهای فسیلی، پیش بینی می شود؛ منابع سوختی حداکثر تا سال 2300 پاسخگوی نیازهای بشر باشند و این یعنی لزوم بهره گیری از منابع انرژی تجدیدپذیر. لذا انرژی خورشـیدی می تواند راهکاری مناسب جهت کاهش مصرف سوختهای فسیلی و آلودگیهای زیستی و نیز راهبردی جهت کمک به توسعه پایدار مناطق کمتر توسعه یافته و روستایی باشد. کشور اﯾﺮان از ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ ﺑﺎﻻﯾﯽ در دریافت ﺗﺎﺑﺶ ﺧﻮرﺷﯿﺪی ﺑﺮﺧﻮردار بوده و در اﯾﻦ زﻣﯿنه از جمله ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ آﯾﺪ، به نحوی که در ﻣﻨـﺎﻃﻖ ﮐﻮﯾﺮی ﻣﺮﮐﺰ اﯾﺮان و ﺷﻬﺮﻫﺎی اﻃﺮاف آن ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺳﺎﻋﺎت آﻓﺘﺎﺑﯽ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺑﯿﺶ از 3200 ﺳﺎﻋﺖ نیز تجربه شده است. این یعنی انرژی خورشیدی می تواند یک منبع انرژی در دسترس برای بهره برداری و توسعه رفاهی سکونتگاه های مناطق گرم و خشک مرکزی ایران باشد. اما آنچه که روند توسعه روستایی را در سایه به کارگیری انرژی خورشیدی سرعت می بخشد، شیوه ای از گردشگری، تحت عنوان بوم گردی می باشد که برنامه ریزان، آن را راهبردی جهت فقرزدایی و ایجاد فرصتهای شغلی در مناطق روستایی می دانند. این پژوهش با هدف گذاری کاربردی و بکارگیری روش کیفی، با استفاده از نرم افزار اقلیمی Climate Consultant نسبت به آنالیز شرایط تابش خورشیدی مبتنی بر داده های آب و هوایی روستای دهسلم مستخرج از نرم افزار Meteonorm اقدام، سپس به بررسی نحوه استفاده از انرژی خورشیدی در اقامتگاه بوم گردی و روشهای دستیابی به آسایش حرارتی وکاهش هزینه های آن در قالب سامانه های غیرفعال خورشیدی و نحوه اثر آنها بر ساختمانهای واقع در روستاهای اقلیم گرم و خشک می پردازد. در پایان، پیشنهاداتی جهت گسترش بکارگیری انرژی غیرفعال خورشیدی با استفاده از ظرفیت تسهیلاتی و پژوهشهای آتی در اقلیم های مختلف، ارائه می شود.
