علی اصغر فیروزجائیان گلوگاه؛ سپیده نصیری
چکیده
سابقه و هدف: نظم اجتماعی از اهمیت بالایی در هر جامعه برخوردار میباشد. اخلال در نظم اجتماعی هزینههای زیادی برای جامعه در پی خواهد داشت. زباله ریزی مصداقی از بی نظمی اجتماعی شهروندان، در حوزه شهروندی محیط زیستی میباشد که بهعنوان مسألهای اجتماعی در جامعه ما تبدیل شده است. هدف این مقاله آسیب شناسی انضباط اجتماعی دانشجویان در محیط ...
بیشتر
سابقه و هدف: نظم اجتماعی از اهمیت بالایی در هر جامعه برخوردار میباشد. اخلال در نظم اجتماعی هزینههای زیادی برای جامعه در پی خواهد داشت. زباله ریزی مصداقی از بی نظمی اجتماعی شهروندان، در حوزه شهروندی محیط زیستی میباشد که بهعنوان مسألهای اجتماعی در جامعه ما تبدیل شده است. هدف این مقاله آسیب شناسی انضباط اجتماعی دانشجویان در محیط دانشگاه با تاکید بر زباله پراکنی است. زباله ریزی به مسألهای جدی در همه محیطهای جامعه ما تبدیل شده است و وجود این مساله در دانشگاه که محیطی فرهنگی و اموزشی است، بسیار آزار دهنده میباشد که لازم است مورد مطالعه قرار گیرد. مواد و روش ها: این تحقیق به روش پیمایش انجام شده است. جامعه آماری، همه دانشجویان در حال تحصیل دانشگاه مازندران در سال تحصیلی 96 - 95 بوده است و با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر بهعنوان حجم نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقهای متناسب با حجم انتخاب شدند. دادهها از طریق پرسشنامه گردآوری گردید و تحلیل آن از طریق نرم افزار spss و amos صورت گرفته است. متغیر وابسته در این تحقیق زباله پراکنی است که از طریق سنجههایی چون رها سازی کاغذ، آدامس، پلاستیک و...مورد سنجش قرار گرفت. متغیرهای مستقل نیز از نظریه یادگیری اجتماعی اقتباس شده است. نتایج و بحث: در رابطه با زباله ریزی در محیطهای مختلف دلیلهای متفاوتی را میتوان مدنظر قرار داد. ولی در این تحقیق نظریه یادگیری اجتماعی بهعنوان چارچوب نظری انتخاب شده است. بر اساس نظریه یادگیری در اصل هر رفتاری نتیجه یادگیری آن رفتار در محیطهای مختلف میباشد .55.8 درصد از پاسخگویان را دانشجویان دختر و 44.2 درصد را دانشجویان پسر تشکیل دادهاند. همچنین میانگین سنی دانشجویان 24 سال بوده است. زباله پراکنی در میان دانشجویان متوسط به بالا گزارش شده است. بنابر یافتههای آزمون همبستگی پیرسون، بین مشاهده رفتار زباله ریزی، بازدارندگی ضعیف، تقلید و تعریف مثبت از زباله ریزی با رفتار زباله ریزی رابطه معنیداری و مثبت وجود دارد. همچنین تحلیل مسیر نشان داد که این متغیرها باهم توانستند 28% از تغییرات متغیر وابسته (زباله ریزی) را مورد تبیین قرار دهند. در تحلیل چند متغیره، متغیر تعریف مثبت از زباله ریزی، تاثیر مثبت و مستقیم بر زباله پراکنی داشته است و بقیه متغیرها با تاثیر بر این متغیر بهصورت غیر مستقیم بر زباله ریزی تاثیر داشتهاند. نتیجه گیری: در اصل زباله ریزی مسأله مهمی است که در محیطهای مختلف با آن مواجه هستیم. امروزه زباله جنگلها، رودخانهها و محیطهای شهری را دربر گرفته است. یکی از این محیطها دانشگاه است. فرهنگی بودن محیط دانشگاه ایجاب میکند که افراد در حوزههای مختلف از جمله رفتارهای محیط زیستی نظم اجتماعی را رعایت کنند اما شیوع رفتار زباله ریزی حتی در محیط دانشگاه، مطالعه برای حل مساله را ضروری میکند. بنابراین لازم است فرآیندهای یادگیری نظم اجتماعی مد نظر قرار گیرد.