تخمین ردپای کربن و پتانسیل گرمایش جهانی در نظام‌های تولید برنج

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 بخش کشت بافت و انتقال ژن، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، کرج

2 گروه زراعت، دانشکده تولیدات گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، گرگان

3 گروه زراعت، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران

4 گروه زراعت، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرقدس، اراک

5 گروه کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه پیامنور اراک، اراک

چکیده

مدیریت صحیح می تواند باعث افزایش بهره  ری و کاهش ردپای کربنشود.  هدف از ین پژوهش، تخمین ردپای کربن و گرمایش جهانی درنظامهای تولید برنج است. در این آزمایش نظام های کاشت فشرده( SRI )، بهبود یافته و رایج منطقه )سنتی(  در مزرعه تولید برنج واقع درشهرستان نکا بررسی شدند. تمامی عملیات زراعی و اطلاعات مربوط بهروشهای تولیدی و مقادیر مختلف مصرف نهاده ها )ورودی ها( در سال1391 ثبت و بررسی شدند. نتایج نشان داد کاه متوسط پتانسیلگرمایش جهانی ) GWP 2083 کیلوگرم / ( در سه نظام کاشت برابر 25معادل 2CO در هکتار بود. بیشترین و کمترین GWP در نظام های کاشتفشرده و رایج منطقه مشاهده شد. GWP در واحد انرژی ورودی در نظامکاشت فشرده حداقل و در نظام کاشت رایج منطقه و حداکثر بود.نظام های کاشت رایج منطقه و فشرده به ترتیب بیشترین و کمترینGWP در واحد انرژی خروجی را داشتند. کمترین و بیشترین ردپایکربن در واحد وزن نیز در نظامهای کاشت فشرده و رایج منطقه به دستآمد. بنابراین، شیوه صحیح مدیریت مزرعه در نظام تولید فشرده بهکاهش انتشار گازهای گلخانه ای، پتانسیل گرمایش جهانی و ردپای کربنمنجر شد.

عنوان مقاله [English]

Estimation of carbon footprint and global warming potential in rice production systems

نویسندگان [English]

  • Salman Dastan 1
  • Afshin Soltani 2
  • Ghorban Noormohamadi 3
  • Hamid Madani 4
  • Reza Yadi 5
1 Department of Tissue Culture and Gene Transition, Agricultural Biotechnology Research Institute of Iran (ABRII), Karaj
2 Department of Agronomy, Faculty of Plant Production, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan
3 Department of Agronomy, Faculty of Agricultural Sciences and Natural Resources, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran
4 Department of Agronomy, Faculty of Agricultural Sciences and Natural Resources, ShahreQods Branch, Islamic Azad University, Arak
5 Department of Agricultural Science, Faculty of Agricultural Sciences, Payame Noor University, Arak
چکیده [English]

Optimal management approaches can be adopted in order to increase crop productivity and lower the carbon footprint of grain products. The objective of this study was to estimate the carbon (C) footprint and global warming potential of rice production systems. In this experiment, rice production systems (including SRI, improved and conventional) were studied. All activities, field operations and data in production methods and at different input rates were monitored and recorded during 2012. Results showed that average GWP across production systems was equal to 2803.25 kg CO2-eq ha-1. The highest and least GWP were observed in the SRI and conventional systems, respectively. GWP per unit energy input was the least and most in SRI and conventional systems, respectively. Also, the SRI and conventional systems had the maximum and minimum GWP per unit energy output, respectively. SRI and conventional system had the greatest and least GWP per unit energy output, respectively. Therefore, the optimal management approach found in SRI resulted in a reduction in GHGs, GWP and the carbon footprint.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Carbon footprint- Climate change- Environment- Greenhouse gas (GHG)- Rice

مراجع

  1. -
فصلنامه علوم محیطی
دوره 14، شماره 1
فروردین 1395
صفحه 19-28

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار