مقایسه پایداری مصرف نهادهها در مزارع شالیکاری سنتی و تجهیز شده ایران(مطالعه موردی استان گیلان)

نوع مقاله : Original Articles

نویسندگان

1 استادیار گروه توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، داﻧﺸﮕﺎه ﺻﻨﻌﺘﯽ اﺻﻔﻬﺎن

2 استاد گروه مدیریت توسعه کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان

3 دانشیار گروه مدیریت توسعه کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، داﻧﺸگاه ﺗﻬﺮان

4 دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، داﻧﺸ ﮕﺎه ﺗﻬﺮان

چکیده

یکی از اهداف اساسی از طراحی و اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری کاهش مصرف نهادهها به خصوص نهادههای شیمیایی نظیر انواع کود و سموم شیمیایی میباشد. این مقاله با هدف مقایسه پایداری مصرف نهادههای شیمیایی در مزارع شالیکاری سنتی و تجهیز شده در محدوه استان گیلان تدوین گردیده است. این پژوهش به صورت میدانی انجام گرفته و دادههای لازم برای آن، از طریق روش نمونهگیری طبقهای تصادفی شامل 176 شالیکار دارای اراضی سنتی و 188 شالیکار دارای اراضی تجهیز شده، جمعآوری شد. ابزار تحقیق پرسشنامه بوده که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ نزدیک به 0/65 محاسبه گردید. نتایج تحقیق نشان داد میزان مصرف کود شیمیایی شالیکاران دارای اراضی تجهیز و نوسازی شده به طور متوسط با مصرف 363 کیلوگرم انواع کودهای شیمیایی در هکتار به میزان 55 کیلوگرم در هکتار به طور متوسط کود بیشتری از شالیکاران سنتی است این میزان از مقدار میانگین لازم برای مزارع بیشتر میباشد و شالیکاران دارای اراضی تجهیز شده (با مصرف5/7 کیلوگرم سم در هکتار)، نسبت به شالیکاران دارای اراضی سنتی (با مصرف 7/1 کیلوگرم در هکتار) سم کمتری مصرف مینمایند همچنین نتایج آزمون t-تست نشان داد در هر دو گروه شالیکاران دارای اراضی سنتی و شالیکاران دارای اراضی تجهیز و نوسازی شده میزان استفاده از زنبور تریکوگراما ( مبارزه بیولوژیک) تقریباً برابر ولی به لحاظ میزان مصرف کود حیوانی پوسیده شالیکاران دارای اراضی تجهیز و نوسازی شده به مراتب بیشتر از شالیکاران دارای اراضی سنتی کود حیوانی در مزارع استفاده میکنند همچنین به لحاظ میزان مصرف کود شیمیایی دو جامعه اختلاف معنیداری دارند و میزان مصرف کود اوره در شالیکاران تجهیز شده بیشتر است ولی به لحاظ میزان مصرف سموم شیمیایی شالیکاران سنتی سموم شیمیایی به خصوص آفت کشهای بیشتری مصرف مینمایند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Comparison of Inputs Consumption Sustainability in Traditional and Developed Paddy Fields in Iran (Case Study of Gilan Province)

نویسندگان [English]

  • Mohammad Sadegh Ebrahimi, 1
  • Khalil Kalantri, 2
  • Ali Asadi, 3
  • Seyed Hamid Movahed Mohammadi 3
  • Iraj Saleh 4
1 Assistant Professor of Rural Development Department of Agriculture, Isfahan University of Technology
2 Professor of Agricultural Management and Development Department, Faculty of Agricultural Economics and Development, University College of Agricultural and Natural Resources, University of Tehran
3 Associate Professor of Agricultural Management and Development Department, Faculty of Agricultural Economics and Development, University College of Agricultural and Natural Resources, University of Tehran
4 Associate Professor of Agricultural Economics Department, Faculty of Agricultural Economics and Development, University College of Agricultural and Natural Resources, University of Tehran
چکیده [English]

Land consolidation programs in Iranian rice fields follow numerous targets of which the most important is a decrease in the consumption of chemical inputs: chemical fertilizers and resultant chemical toxicity in paddy fields. The goal of this research is the comparison of input consumption sustainability in traditional and developed paddy fields in Iran (a case study of Gilan Province). The research was conducted in the form of a survey study. The necessary data for this research collected squarely by 188 farmers of land consolidation programs in Gilan Province were sampled using a stratified random sampling procedure. Data was collected through a questionnaire. The reliability of the questionnaire was obtained by calculating the cronbach alpha coefficient (0.65) after conducting a pilot study. The t-test of the test results showed that in two groups of farmers, the farmers of developed paddy lands used significantly more animal manure than traditional land paddy fields. Also, in terms of the consumption of chemical fertilizers, there are significant differences in the two communities and the farmers of developed paddy lands used significantly more urea fertilizer in paddy fields, but rice farmers in traditional paddy fields overall have a greater chemical toxicity consumption, especially of chemical insecticides, than equipped paddy fields farmers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Sustainability of consumption
  • Chemical inputs
  • Paddy fields
  • Gilan Province